آيات و روايات در مورد حقوق والدين و خويشاوندان زياد بوده و حكم شرعى در اين مورد روشن است كه احتياج به نقل نصوص دينى ندارد. به صله رحم (پيوند با نزديكان نسبى) امر اكيد و به بريدن آن نهى شديد شده است.

قابل توجه است كه قرآن مى گويد به پدر و مادر پير كلمه (اف) را هم نگوييد كه به معناى خسته شدم و مرا ملول كردى مى باشد و به همين جهت پدران و مادران تا آخرين ساعات حيات در كنار فرزندان خود از شيرينى زندگى و زندگانى برخورداراند و فرستادن آنان به خانه كهنسالان در اجتماع مسلمانان بسيار نادر است.

در حريم خانه يك حكم الزامى ديگر نيز وجود دارد كه تربيت فرزندان بوسيله پدر و مادر و تربيت والدين به توسط فرزندان و تربيت زن و شوهر بوسيله يكديگر است و اين سه گونه تربيت ممكن است از اطلاق آيه مباركه‌ قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ ناراً. .. استفاده شود.