قانون يكصدو سى و دوم زندگانى: انجام كارهاى مضر بصحت بدن و روح و روان‌

خوردن و آشاميدن و انجام همه امورى كه به سلامتى بدن و يا به روان و يا روح آدمى ضرر شديد مى رساند حرام است.

بريدن دست و يا پا و يا چشم جايز نيست. دادن يك كليه به يك بيمار با اطمينان بر سلامتى خود اشكالى ندارد.

قانون يكصدو سى وسوم و چهارم زندگانى: قتل نفس خود

خودكشى به هر سببى باشد جايز نيست و چنانچه كسى از دكتور يا ديگرى بخواهد او را بخاطر درد و مرضى بكشد، جايز نيست كه آن ديگرى او را بكشد. چنين اختيارى از جانب خالق به انسان ها داده نشده است.

هردو قانون از قرآن مجيد استفاده مى شود.

قانون يكصد و سى پنجم زندگانى: اعانه ظالم‌

كمك رسانيدن به ستمگران در ستمگرى شان بر مردم جايز نيست.