قانون يكصدو سى ام زندگانى از سنت: ندادن اموال يتيمان و سفيهان قبل از رشد

اوليا و سرپرستان قانونى يتيمان، نمى توانند اموال آنان را قبل از رشد فكرى شان هرچند بعد از بلوغ، به آنان بدهند كه بيهوده تلف مى كنند و پس از رشيد شدن آنان لازم است اموال شان را بدهند.[1]

و همين دستور در مورد سفيهان هم بنا بر يك احتمال از قرآن مجيد

استفاده مى شود. سوره نساء آيه 5 و تفصيل آن را در كتاب ديگر نگارنده حدودالشريعه فى محرماتها ملاحظه نماييد.[2]

قانون يكصد و سى و يكم زندگانى: اجاره دادن عمل ممنوع‌

هر كارى كه بجا آوردن آن ممنوع باشد اجاره دادن و استخدام ديگران براى آن نيز ممنوع و باطل است.[3]

[1] . همان، 24

[2] . همان 247

[3] . ج 1/ 17