نگرشهايى، مى‌تواند منشأ برخوردهاى جدى بين غرب و شرق باشد. در اينجا لازم است قبل از بررسى نسبت جهانى شدن با دين، نسبت جهانى شدن با غرب را مورد مطالعه قرار دهيم، تا تأثيرات جهانى شدن را هم به عنوان يك فرايند و هم به عنوان روند غربى كردن جهان، بررسى كنيم.

2- جهانى شدن و غرب: (مدرنيته بزرگ شده)

همان نسبتى را كه دوره مدرنيته با غرب داشت، به نوعى جهانى شدن با غرب پيدا كرده است. در واقع غرب به عنوان زادگاه مدرنيته و جهانى شدن تلقى مى‌شود.

اين نسبت امكان بسيار گسترده‌اى را براى غرب فراهم مى‌كند و به لحاظ زيرساخت‌هاى معرفتى و فلسفى، ظرفيت توسعه و بزرگ شدن بيشتر غرب را در درون خود نهفته دارد. لازم است در اين جا اشاره اجمالى به مفهوم مدرنيته داشته باشيم و نسبت آن را با جهانى شدن مورد بررسى قرار دهيم.

مدرنيته يا دوره نوسازى، دوره تغيير ايده‌ها و ارزشهاى تلقى شده است كه پيوند نزديكى با دوره روشنگرى اروپا دارد و به عنوان مجموعه‌اى از نهادها، تكنولوژى‌ها اعمال و سياست‌ها، اروپايى كه منجر به ورود به ساختارهاى جديد اجتماعى، اقتصادى و سياسى شده است، تعريف گرديده- است (مراجعه شود به ترنر، 1990 گيدنز، 1989، 1990، 1991). البته اينكه آغاز مدرنيته چه زمانى بوده است، اتفاق نظر قطعى وجود ندارد و به قول بومن (1991) همين كه وارد بحث تاريخى مدرنيته مى‌شويم، اصل مفاهيم‌