4- من زارنى بعد موتى فكانما زارنى فى حياتى (وفاء الوفاء، ج 4، ص 1347). هر كس مرا پس از وفاتم زيارت كند گويا مرا در حياتم زيارت كرده است، يعنى مرگ از تأثير روحى من كاسته نمى‌تواند.

5- توسل خاتم المرسلين به خود و انبياى گذشته در قبر فاطمه بنت اسد (سلام الله عليها) كه مدرك آن مى‌آيد.

6- توسل به خاتم النبيين (ص) كه مدارك آن نيز مى‌آيد و اگر ارواح آنان بى‌تأثير مى‌بود توسل لغو بود.

بنا بر اين ارواح انبيا به اذن و فضل پروردگار داراى تأثيرات هستند و توانايى شفاعت و واسطه قرار گرفتن اخذ فيض را از خداوند براى مؤمنين دارند و طلب كردن مؤمنين از ارواح مباركه‌ى آنان خارج از مقدور آنان نيست و به اعتقاد و اعتراف خود محمد بن عبد الوهاب چنين استغاثه و استشفاعى شرك نبوده حتى حرام هم نيست و جايز است، و از اين جا ظاهر مى‌شود كه توسل به پاره‌اى از فرشتگان نيز براى آمرزش گناهان جايز است.

خداوند در قرآن مى‌فرمايد: الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ ... وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْ‌ءٍ رَحْمَةً وَ عِلْماً فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تابُوا وَ اتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَ قِهِمْ عَذابَ الْجَحِيمِ. رَبَّنا وَ أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدْتَهُمْ وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ ... وَ قِهِمُ السَّيِّئاتِ‌ (غافر: 7- 9). ملائكه حاملين عرش و اطرافيان آن براى مؤمنين استغفار مى‌كنند (مى‌گويند) بيامرز آنانى‌كه توبه كرده‌اند و پيروى راه تو را نموده‌اند و آنان را در بهشت‌هاى عدنى‌كه وعده فرموده‌اى داخل نما و پدران و زنان و اولاد آنان را كه صلاحيت دارند و آنان را از بديها حفظ كن.

وَ الْمَلائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِي الْأَرْضِ ... (الشورى: 5)؛ بارى خداوند به اين ملايكه اين قدرت را داده است پس جايز است كه از آنان طلب كنيم كه پيش خداوند براى ما استغفار كنند و براى ما دخول جنت را بخواهند و اينكه خدا ما را از بدى‌ها دور گرداند.