بايد كه توكل كنند توكل كنندگان و اعتماد بر غير او نكنند چه كفايت مهام و حصول مقاصد و مرام نتيجه تو كلست‌ وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ‌ جمع بين الحرفين در عطف جمله بر جمله بجهت تقدم صله است كه بر وى اختصاص است پس واو براى عطف است و فا براى افاده سبب چه فعل انبيا سبب آنست كه بآن اقتدا كنند وَ لَمَّا دَخَلُوا و آن هنگام كه در آمدند اولاد يعقوب‌ مِنْ حَيْثُ أَمَرَهُمْ‌ از آن‌جا كه فرموده بود ايشان را أَبُوهُمْ‌ پدر ايشان يعنى از ابواب متفرقه‌ ما كانَ يُغْنِي‌ نبود كه دفع كند عَنْهُمْ‌ از ايشان راى يعقوب ع‌ مِنَ اللَّهِ‌ از حكم خدا و اراده او كه در باره ايشان واقع شده بود مِنْ شَيْ‌ءٍ چيزى را چه حقتعالى بر وجه الجا و اجبار منع اصابة عيون و دفع حسد حساد از ايشان نكرد پس از ره گذر ارباب حسد و اصحاب عين تهمة دزدى بر بنيامين افتاد و برادران اندوهگين شدند و مصيبت يعقوب مضاعف گشت پس تدبير يعقوب در دفع مكاره و منع نوازل فايده ندارد إِلَّا حاجَةً ليكن حاجتى بود فِي نَفْسِ يَعْقُوبَ‌ در نفس يعقوب يعنى شفقت بر اولاد و اضطراب و قلق قلب جهت خوف وقوع نوايب و بلوى بر فرزندان كه از رهگذر چشم بد رسد كه در آن وقت‌ قَضاها ظاهر كرد آن را و بآن وصيت كرد وَ إِنَّهُ لَذُو عِلْمٍ‌ و بدرستى كه يعقوب خداوند دانش بود و ميدانست‌ لِما عَلَّمْناهُ‌ آن چيزى را كه بدو آموخته بوديم بطريق وحى و نصب حجج و از آن بود كه گفت (ما اغنى عنكم من اللَّه من شي‌ء) وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ‌ و ليكن بيشتر آدميان‌ لا يَعْلَمُونَ‌ نميدانند مرتبه و علوم درجه يعقوبرا نزد ما و ابن عباس در تفسير اين فرموده كه مشركان نميدانند آنچه ما انبيا را بآن الهام مى دهيم و تعليم ميكنيم و گويند معنى آنست كه و ليكن بيشتر مردمان سر قدر را نميدانند و جاهل‌اند بآنكه تدبير بر تقدير غلبه نمى‌تواند كرد و حذر دفع قدر نميتواند نمود و بدانكه تكليف فرع اختيار بندگان است بر آنچه كنند از معصيت و طاعت و منافى الجا و اكراه ايشان بر عدم صدور معصيت از ايشان كه از جمله آن حسد بردنست و چشم زخم رسانيدن و غير آن از اقسام اضرار و ايذاء از اين جهت مشيت الهى و اراده پادشاهى متعلق شده بر آنكه بندگان را بر اختيار خود واگذارد در جميع افعال و بر وجه جبر و قسر منع ايشان نكند از عصيان و تعدى و رسانيدن بدى بيكديگر در كشاف آورده كه سيد رضى الدين موسى رحمه اللَّه در مصنفات خود آورده كه بمذهب حق حصول ضرر از ممر اصابة عين باين وجه است كه حقتعالى بجهت ابتلا و امتحان مصالح عباد نزد نظر كردن ارباب عيون بچيزى بر وجه اعجاب نقصى و