نميكند رَبِّي‌ پروردگار من بر طريق آن يا بجهة آن مهتدى نشود بآن و راه نيابد وَ لا يَنْسى‌ و فراموش نميكند هيچ چيز را چه نسيان و ضلال بر عالم بالذات محالست يعنى دانش او بهمه اشيا احاطه نموده و من بنده‌ام مثل شما نميدانم مگر آنچه علام الغيوب مرا از آن خبر دهد و از ابن عباس منقولست كه (معناه لا يترك من كفر به حتى ينتقم منه و لا يترك من وحده حتى يجازيه) يعنى وا نميگذارد كسى را كه بوحدانيت او نگرويده تا آنكه انتقام از او بكشد و ترك نمى‌كند كسى را كه او را بيگانگى دانسته باشد تا آنكه پاداش او بدهد و محتملست كه مراد فرعون از اين سؤال استبعاد او باشد باحاطه قدرت او سبحانه بهمه اشيا و تخصيص ابعاض آن بصور و خواص مختلفه بجهة اين باشد كه آن مستدعى علم او است بتفاصيل اشيا و جزئيات آن يعنى قرون ماضيه با وجود كثرت عدد و تمامى مدة و تباعد اطراف چگونه علم او احاطه كرده باشد بايشان و باجزا و احوال ايشان وا رسيده پس مراد از جواب آن باشد كه علم او تعالى محيط است بهمه آن و مثبت و محصل نزد او و خطا و نسيان بگرد سرادق علم او راه ندارد تا موجب نقص او گردد و گفته‌اند كه مراد فرعون استفسار قيامت بود و معنى اينست كه چيست حال گذشتگان كه برانگيخته نميشوند موسى على نبينا و عليه السلم جواب داد كه آن را جز خداى من كسى ديگر نميداند و باز بسر همان سخن اول رفت كه وصف حق سبحانه ميكرد و گفت پروردگار من‌ الَّذِي جَعَلَ‌ آن كسى است كه گردانيد لَكُمُ الْأَرْضَ‌ براى شما زمين را مَهْداً فرش گسترده شده كه بر آن مى‌نشينيد و مسكن ميسازيد و ميتواند بود كه الذى صفة ربى باشد يا منصوب بر مدح و مهد مصدر است بمعنى مفعول يعنى ممهود و يا بمعنى گهواره يعنى زمين را گردانيديم براى شما مانند گهواره تا آنكه آرام گيريد در آن هم چنان كه طفل در گهواره آرام ميگيرد وَ سَلَكَ لَكُمْ‌ و پيدا كرد براى شما فِيها در زمين‌ سُبُلًا راهها را در ميان كوه‌ها و بيابانها تا از زمينى و از بلده ببلده رويد براى مصالح و مقاصد و مطالب خود وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ و فرو فرستاد از آسمان‌ السَّماءِ آبى كه بارانست‌ فَأَخْرَجْنا بِهِ‌ پس بيرون آورديم بسبب آن التفات از غيبت بتكلم بر سبيل حكاية از كلام حقتعالى بجهة تنبيه است بر ظهور آنچه در او است از دلالات واضحه بر كمال قدرت حكمت و ايذان بآنكه او سبحانه مطاع على الاطلاقست و همه اشياى مختلفه و اجناس متفاوته منقاد مشية او و نظير اينست قوله تعالى‌ أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجْنا بِهِ ثَمَراتٍ مُخْتَلِفاً أَلْوانُها و قوله‌ أَمَّنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ أَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَنْبَتْنا بِهِ حَدائِقَ‌ و اين‌