و بخشيديم مر ايشان را مِنْ رَحْمَتِنا از بخشش خود سواى اولاد و نبوت از نعم دين و دنيا و گويند مراد مجموع نبوت و اموال و اولاد است كه بايشان ارزانى داشت و حسن رحمت را تفسير بنبوت كرد بدليل هم يقسمون رحمة ربك‌ وَ جَعَلْنا لَهُمْ‌ و داديم مر ايشان را لِسانَ صِدْقٍ عَلِيًّا زبان راست در حالتى كه بلند بود از لسان صدق در ميان مردمان و غير مخفى مراد ثناى نيكو و مرتفع است كه جميع اهل ملل از جهود و ترسا و نصارى و مسلمانان ايشان را بآن ستايش ميكنند و بايشان مفاخرت مينمايند و همه دعوى ميكنند كه ما بر دين ايشانيم اين اشاره است باجابت دعاى ابراهيم (ع) كه‌ وَ اجْعَلْ لِي لِسانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ‌ پس لسان اسم جنس است و مراد بآن الفاظى است كه جميع مردمان بآن تكلم ميكند مانند استعمال يد در عطيه و اضافه آن بصدق و توصيف آن بعلو دلالت است بر آنكه ايشان سزاوار ثنا و محامدى‌اند كه مخفى نشود بتباعد اعصار و تحول دول و تبدل ملل و نزد بعضى مراد آنست كه بلند گردانيديم ذكر ايشان را در ميان امت محمد (ص) كه همه كس وصف جميل ذكر ايشان خواهد كرد تا روز قيامت و گويند مراد آن چيزى است كه در تشهد ميخوانند يعنى (كما صليت و باركت و ترحمت على ابراهيم و آل ابراهيم) و نيز گفته‌اند كه معنى آنست كه ما ايشان را توفيق داديم تا بزبان صدق و علو بر خدا ثنا گفتندى و بعد از آن بيان قصه موسى ميكند على نبينا و آله و عليه السلام بقوله‌ وَ اذْكُرْ و ياد كن اى محمد (ص) فِي الْكِتابِ‌ در قرآن‌ مُوسى‌ قصه موسى را على نبينا و عليه السلام‌ إِنَّهُ‌ بدرستى كه او كانَ مُخْلَصاً بود پاك كرده شده از ادناس نقايص يعنى موحدى بود كه عبادت او از ريا و شرك پاك بود يا من جميع الوجوه متوجه حضرت ربوبيت بود و نفس او از تعلق ما سوى پاك و پاكيزه‌ وَ كانَ رَسُولًا و بود فرستاده شده از نزد حضرت عزت عز شانه‌ نَبِيًّا خبر دهنده خلق از جانب جناب احديت يا بلند قدر عالى مرتبه و تقديم رسول بجهت آنست كه اخص و اعلى است و اهل معانى در تقديم رسول بر نبى با آنكه اخص و اعلى است اين را نيز گفته‌اند كه حق سبحانه اول او را فرستاد پس او خلق را خبر داد وَ نادَيْناهُ‌ و ندا كرديم موسى را بگفتار يا مُوسى‌ إِنِّي أَنَا اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ‌ مِنْ جانِبِ الطُّورِ از ناحيه كوه زبير الْأَيْمَنِ‌ كه طرف راست موسى (ع) بود يا جانب ميمون و مبارك اول از يمين ماخوذ است دوم از يمن مراد آنست كه ايجاد سخن كرديم در شجره كه در كوه طور بود تا با موسى سخن كرد از جانب ما وَ قَرَّبْناهُ‌ و نزديك گردانيديم او را بدرگاه قرب خود مرد قرب تشريف است‌ نَجِيًّا در حالتى كه راز گوينده بود با ما اين حالست از احد ضميرين و گويند نجى از نجوة مشتقست‌