خالى از شايبه شرك چه قبول عمل فرع ايمان صحيح است‌ فَأُولئِكَ‌ پس آن گروه كه جامع شروط ثلاثه‌اند يعنى طالب آخرت و سعى ايمان‌ كانَ سَعْيُهُمْ‌ هست شتافتن ايشان‌ مَشْكُوراً مقبول و پسنديده نزديك خداى تعالى يعنى مثاب بر آنچه شكر از جانب خداى اعطاى ثوابست بر طاعت‌

كُلًّا نُمِدُّ هر يك را از آن گروه كه طالبان دنيا و جويندگان عقبى‌اند مدد كنيم بر وجه مصلحت و طبق حكمت‌ هؤُلاءِ آن گروه را بمقدار كفايت‌ وَ هَؤُلاءِ و آن گروه را بقدر همت يعنى هيچكدام را محروم نگردانيم بلكه مدد كنيم‌ مِنْ عَطاءِ رَبِّكَ‌ از عطاى خداوند تو وَ ما كانَ عَطاءُ رَبِّكَ‌ و نيست عطاى آفريدگار تو مَحْظُوراً منع كرده و بازداشته از مؤمن و كافر مؤمن را هر دو سراى و كافر را در دنيا چه بخل بحضرت او روا نيست‌ انْظُرْ بنگر بديده اعتبار كه از روى حكمت و مصلحت‌ كَيْفَ فَضَّلْنا چگونه افزونى داده‌ايم‌ بَعْضَهُمْ‌ بعضى آدميان را عَلى‌ بَعْضٍ‌ بر بعض ديگر از ايشان در روزى كه بعضى را در آن سعة است و برخى را عسرت يا در صحت و مرض ما تفضيل داده‌ايم برخى را كه جوياى عقاب‌اند بتوفيق و لطف بر بعضى كه طالب دنيااند بر وجه تخليه كه‌ ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَ يَتَمَتَّعُوا در شأن ايشانست‌ وَ لَلْآخِرَةُ و هر آينه آن سراى آخرت‌ أَكْبَرُ دَرَجاتٍ‌ بزرگتر است از روى درجها و مرتبه‌ها وَ أَكْبَرُ تَفْضِيلًا و بزرگتر بر وجه افزونى نهادن يعنى تفاوت در آخرت بيشتر است زيرا كه تفاوت بهشت بدرجاتست و مسافت از درجه تا درجه برتر از ما بين زمين و آسمان باشد و تفاوت دوزخ بدركات آنست و از دركه تا دركه برتر از زمين تا آسمان خواهد بود لا تَجْعَلْ‌ خطاب بحضرتست و مراد هر يك از امتند يعنى فرا مگير اى بنده‌ مَعَ اللَّهِ‌ با خداى بحق‌ إِلهاً آخَرَ خداى ديگر را در الوهيت و عبادت‌ فَتَقْعُدَ پس بنشينى در دوزخ جاويدان‌ مَذْمُوماً نكوهيده اين از افعال ناقصه است به معنى (تصيير و مذموما) خبر آن مانند (حتى فقدت كانها حرية) يعنى گروهى در دوزخ نكوهيده و موصوف بهمه بديها يا مذموم از لسان ملائكه و مخذول از عنايت خدا مَخْذُولًا فرو گذاشته يعنى محروم از همه نيكوها وَ قَضى‌ رَبُّكَ‌ و حكم كرد پروردگار تو اى محمد (ص) بر جميع مكلفان حكمى مقتضى و مقطوع‌ أَلَّا تَعْبُدُوا بآنكه مپرستيد يعنى تو و امت تو پرستش منمائيد إِلَّا إِيَّاهُ‌ مگر او