آمده است و متحقق شده پس بتعجيل طلب آن ننمائيد كه بلا شك و ريب واقع خواهد شد سُبْحانَهُ‌ پاك است خداوند وَ تَعالى‌ عَمَّا يُشْرِكُونَ‌ و برتر از آنچه ايشان انباز ميگيرند يعنى مبرا و منزه و متعاليست از آنچه او را شريك وى ميدانند و ميگويند كه فردا ايشان منع عذاب خدا كنند از ما و رجوع از خطاب به غيبة بطريق التفات است يا آنكه خطاب باهل ايمانست كه عذاب كفار را از پيغمبر (ص) در مى خواستند از ابن عباس نقلست چون حقتعالى آيه‌ اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ نازل ساخت كافران يكديگر را گفتند كه محمد ميگويد كه قيامت نزديك شده پس از آن خائف شدند و چند روزى ترك جحود و انكار كردند و انتظار آن كشيدند و چون اثرى از آن نيافته باز بر سر عناد و جحود خود رفتند آيه آمد كه‌ اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسابُهُمْ وَ هُمْ فِي غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ‌ از اين بترسيدند و مترصدان بودند و چون نتيجه از آن بظهور نرسيد زبان استهزا گشودند و گفتند اى محمد (ص) آنچه گفتى اثرى از آن پيدا نشد آيه آمد كه‌ أَتى‌ أَمْرُ اللَّهِ‌ راوى خبر گويد كه چون اين آيه نازل شد رسول از جاى بجست و ياران از آن بترسيدند پس سر بسوى آسمان كردند و گمان چنان بردند كه اين ساعت قيامت خواهد بود جبرئيل فرمود كه فلا تستعجلوه تعجيل مكنيد در آمدن آن حضرت اطمينان يافت و مردمان بيارميدند و گويند اين جواب نضر بن حارث است كه گفت اللهم ان كان هذا هو الحق من عندك الايه و او را در آخر روز بدر بكشتند و بدانكه تسبيح بر چهار معنى آمده است يكى بمعنى تنزيه و تعبيد مثل قوله تعالى‌ سُبْحانَ الَّذِي أَسْرى‌ دوم بمعنى استثنا كقوله (لو لا يسبحون) و بمعنى نماز كقوله‌ فَلَوْ لا أَنَّهُ كانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ‌ و بمعنى نور چنان كه در حديث آمده است كه لو لا سبحات وجهه اى نور وجهه و چون بيان امر موعود نمود و دنو تحقق آن در عقب آن بيان طريقى نمود كه آن حضرت (ص) عالم بوقوع آن و وجوب وجود آن گشته و بآن ازاحه استبعاد ايشان نموده از اختصاص آن حضرت بعلم امر موعود و فرمود كه‌ يُنَزِّلُ الْمَلائِكَةَ فرو ميفرستد فرشتگان را بِالرُّوحِ‌ بوحى يا بقرآن كه سبب حيات قلوبست كه بجهت جهالت در حكم ميته است يا بآن چيزى كه در دين قايم مقام روح است در بدن و آن احكام حلال و حرام است و گويند مراد بروح جبرئيل است يعنى ملائكه را با جبرئيل نازل ميسازد و در تبيان گفته هيچ ملكى فرود نيايد مگر كه روح با او باشد و رقيب بر او چنانچه بر آدميان حفظه ميباشد و بر هر تقدير ميفرمايد كه فرود ميفرستد ملائكه را با روح‌ مِنْ أَمْرِهِ‌ از فرمان خود يعنى از جهة فرمان گذارى خود عَلى‌ مَنْ يَشاءُ بر هر كه ميخواهد مِنْ عِبادِهِ‌ از بندگان كه استحقاق نبوت او را ثابت باشد أَنْ أَنْذِرُوا اين بدل روح است كه بمعنى وحى‌