بهم ذلك ليجزى يعنى بآنها اين عمل كند تا جزا دهد كُلَّ نَفْسٍ‌ هر تنى را ما كَسَبَتْ‌ جزاى آنچه كسب كرده است‌ إِنَّ اللَّهَ‌ بدرستى كه خداى تعالى‌ سَرِيعُ الْحِسابِ‌ زود حسابست مر بندگان را زيرا كه حساب يكى او را از حساب ديگرى باز نميدارد هذا اين قرآن يا آنچه در اين سوره است از مواعظ بَلاغٌ لِلنَّاسِ‌ كفايتست مردمان را تا پند داده شوند بآن‌ وَ لِيُنْذَرُوا بِهِ‌ و تا بيم كرده شوند بدان معطوف عليه اين مقدار است اى لينصحوا و لينذروا وَ لِيَعْلَمُوا و تا بدانند بتامل در دلايل قدرت كه در او مذكور است‌ أَنَّما هُوَ آنكه او است‌ إِلهٌ واحِدٌ خداى يگانه‌ وَ لِيَذَّكَّرَ و هر آينه بايد كه پند گيرند أُولُوا الْأَلْبابِ‌ خداوندان خرد و باز ايستند از مناهى و قيام كنند باوامر الهى حقتعالى باين بلاغ سه فايده ذكر كرده و آن غايت حكمت است در انزال كتب يكى تكميل رسل مردمان را دوم استكمال ايشان بقوة نظريه كه منتهاى كمال آن توحيد است سوم استصلاح قوت عمليه كه آن تدرع است بلباس تقوى (جعلنا اللَّه من الفائزين بها) الجزء الرابع عشر من الاجزاء الثلاثين‌

سورة الحجر

مكيست نزد قتاده و مجاهد و حسن گفته كه مگر آيه‌ وَ لَقَدْ آتَيْناكَ سَبْعاً مِنَ الْمَثانِي وَ الْقُرْآنَ الْعَظِيمَ‌ و قوله‌ كَما أَنْزَلْنا عَلَى الْمُقْتَسِمِينَ الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِينَ‌ و باجماع آيات آن نود و نه است ابى بن كعب از پيغمبر (ص) روايت كرده كه هر كه اين سوره بخواند حق تعالى بعدد مهاجر و انصار و مستهزيان محمد (ص) ده حسنه بنويسد و بدانكه چون حق سبحانه و تعالى او ختم سوره ابراهيم (ع) كرد بذكر قرآن و ذكر بلاغ و كفايت آن براى اهل اسلام افتتاح اين سوره كرد بذكر قرآن و بيان آنكه آن مبين احكامست و فرمود كه سورة الحجر و هى مكيه تسع و تسعون آية

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ الر از حضرت امير المؤمنين ع و امام المتقين معنى حروف مقطعه پرسيدند فرمود كه اگر در وى سخن گويم متكلف باشم و حقتعالى پيغمبر خود را فرمود كه بگو وَ ما أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِينَ‌ و نزد بعضى هر حرفى اشاره است باسمى چنانچه در الر الف اشاره است باسم اللَّه و لام باسم جبرئيل و را باسم رسول صلّى اللَّه عليه و آله يعنى اين كلام از خدا بواسطه جبرئيل برسول رسيده‌ تِلْكَ‌ اين آيتها كه ميآيد آياتُ الْكِتابِ‌