نام کتاب : تفسير منهج الصادقين فى الزام المخالفين نویسنده : كاشانى، ملا فتح الله جلد : 5 صفحه : 149
قيامت همين زمين باشد اما متغير الصفات باشد و دال بر اينست روايت
ابو هريره از حضرت رسالت صلّى اللَّه عليه و آله كه تبديل ارض بغير ارض ببسط آنست
و مد آن مانند اديم عكاظى كه در او عوجى نباشد و در تيسير نيز گويد كه تبديل ارض
بتسويه جبالست و انهار و اشجار و تبديل آسمان بتكوير شمس و تناثر ستارگان و در
معالم آورده كه آسمانها را بهشت سازند و زمينها را دوزخ و در تفسير اهل البيت (ع)
باسناد از زراره و محمد بن مسلم و حمران بن اعين از ابى جعفر و ابى عبد اللَّه
عليهما السلام كه فرمودند
تبدل ارض خبزة نقية ياكل الناس منها حتى تفرغ من الحساب
قال اللَّه تعالى ما جَعَلْناهُمْ جَسَداً
لا يَأْكُلُونَ الطَّعامَ و اين قول از سعيد بن جبير و محمد
بن كعب نيز مرويست و سهل ساعدى از پيغمبر (ص) نقل كرده كه مردمان روز قيامت محشور
شوند بر زمين سفيد كه بهيچ رنگ ديگر مخلوط نباشد و ابن مسعود گفته كه حضرت فرمود
كه زمين در آن روز تبديل شود بآتش پس همه زمين آن روز آتش باشد و بهشت در پس آن
زمين باشد و عرق از سر مردمان بدهن ايشان برود
وَ بَرَزُوا و ظاهر شوند مردمان از قبرهاى خود لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ براى
محاسبه خداى يگانه قهر كننده توصيف حقتعالى باين دو صفت دلالت ميكند بر فرط صعوبت
و شدت آن روز كقوله تعالى لِمَنِ الْمُلْكُ
الْيَوْمَ لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ وَ تَرَى
الْمُجْرِمِينَ و بينى گناهكاران يعنى مشركان را يَوْمَئِذٍ در آن روز مُقَرَّنِينَ با هم بسته و جمع كرده بحسب
مشاركت در عقايد و اعمال يا قرين ساخته هر يكى را با ديوى كه موسوس او بوده فِي الْأَصْفادِ در بندها يا غلها يعنى
دستها و پايهاى ايشان را باغلال بر گردنها بسته باشند يا بعضى با قرين خود باز
بسته باشند بحسب مشاركت در عقايد و اعمال لقوله
وَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ يا كفار مقارن شيطان باشند و
يا بآن چيزى باشند كه كسب كردهاند از عقايد زايغه و ملكات باطله سَرابِيلُهُمْ پيراهنهاى ايشان مِنْ قَطِرانٍ از قطرانست و آن روغنى
باشد سياه و گويند كه صمغ ابهل است كه مىپزند و بر شتر گرگين طلا ميكنند تا بآن
حدت جر را بسوزاند فردا بر جلود دوزخيان اندود كنند تا بحدت و شدت و چسبندگى آن و
فتن رايحه و سرعت اشتعال آتش بآن معذب گردند و گفتهاند كه تفاوت ميان قطران دوزخ
و قطران دنيا مانند تفاوتست ميان آتش دوزخ و آتش دنيا
وَ تَغْشى وُجُوهَهُمُ النَّارُ و فرو گيرد و بپوشد رويهاى
ايشان را آتش يعنى در آن پيچد و روىهاى ايشان را كه محل مشاعر و حواس ايشانست و
آن را در تدابير امور آخرت كار نفرموده باشند بسوزانند هم چنان كه بر افئده ايشان
مطلع شوند بجهت آنكه فارغ بوده باشند از معرفت و مملو بجهالات و نظير اينست أَ فَمَنْ يَتَّقِي بِوَجْهِهِ سُوءَ الْعَذابِ يَوْمَ
الْقِيامَةِ و قوله يَوْمَ
يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلى وُجُوهِهِمْ
لِيَجْزِيَ اللَّهُ متعلق است به برزوا يعنى بيرون ايند از
قبرها تا جزاى دهد خداى و يا متعلق است بفعل محذوف اى يفعل
نام کتاب : تفسير منهج الصادقين فى الزام المخالفين نویسنده : كاشانى، ملا فتح الله جلد : 5 صفحه : 149