و ليكن خدا يَمُنُ‌ منت مينهد بنعمت نبوت و كرامت رسالت‌ عَلى‌ مَنْ يَشاءُ بر هر كه ميخواهد مِنْ عِبادِهِ‌ از بندگان خود وَ ما كانَ لَنا و نيست ما را و نميتوانيم‌ أَنْ نَأْتِيَكُمْ بِسُلْطانٍ‌ آنكه بياريم براى شما حجتى يعنى معجزه كه ميطلبيد بر وجه اقتراح‌ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ‌ مگر بفرمان خدا و بمشيت او يعنى از نزد خود بى‌اراده خدا كارى نميتوانيم كرد و مهمى نميتوانيم ساخت بلكه آن متعلق بمشيت اللَّه است فلهذا تخصيص ميگرداند هر پيغمبرى را بنوعى از معجزات‌ وَ عَلَى اللَّهِ‌ و بر خداوند نه بر غير او فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ‌ بايد كه توكل كنند گرويدگان در صبر بر معانده و معادات شما تعميم از جهت اشعار است بآن چه موجب توكل است و مراد ايشان باين نفسهاى خودشان بود و لهذا در عقب اين گفتند وَ ما لَنا و چيست ما را يعنى چه داريم‌ أَلَّا نَتَوَكَّلَ‌ در آنكه توكل نكنيم‌ عَلَى اللَّهِ‌ بر خداى تعالى‌ وَ قَدْ هَدانا و حال آنكه راه نموده است ما را سُبُلَنا براههاى راست يعنى راهى كه بدان ميشناسيم او را و ميدانيم كه اذمه امور بدست قدرت او است‌ وَ لَنَصْبِرَنَ‌ و بخدا كه صبر خواهيم كرد عَلى‌ ما آذَيْتُمُونا بر آن چه ايذا ميرسانيد ما را از تكذيب و مخالفت‌ وَ عَلَى اللَّهِ‌ بر خدا نه غير او فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ‌ بايد كه ثابت باشند توكل كنندگان و بر آن راسخ باشند و بر هر چه بر ايشان ميرسد واقدى باسناد خود از ابى مريم و او از ابى دردا روايت كرده كه پيغمبر (ص) فرمود كه هر كه در شب از كيك متاذى باشد بايد كه قدحى از آب پر كند و هفت بار آيه‌ وَ ما لَنا أَلَّا نَتَوَكَّلَ‌ را بر او خواند و آن را در حوالى فراش خود بپاشد آن شب از شر كيك ايمن باشد وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا و گفتند آنان كه كافر بودند لِرُسُلِهِمْ‌ مر رسولان خود را لَنُخْرِجَنَّكُمْ‌ هر آينه بيرون كنيم شما را مِنْ أَرْضِنا از زمين خود أَوْ لَتَعُودُنَ‌ يا آنكه عود كنيد يعنى موافقت نمائيد با ما فِي مِلَّتِنا در كيش ما سوگند خوردند بر آن كه يكى از اين دو امر صادر شود يا اخراج ايشان رسولان را از بلاد خود يا عود رسولان بملت ايشان و عود اينجا بمعنى صيرورتست زيرا كه رسل هرگز بر ملت ايشان نبوده‌اند و ميتواند بود كه خطاب بهر رسولى بوده باشد و بهر كه باو ايمان آورده پس تغليب جماعة بر واحد كرده باشد و چون ايشان در كيش خود راسخ شدند و در صدد اخراج و اضرار پيغمبر خود شدند فَأَوْحى‌ إِلَيْهِمْ‌ پس وحى كرد