آيا در وجود خدا شكى هست همزه براى انكار است يعنى از كثرت ادله بر وجود او شك را مجال نمانده بعد از آن اشارة كردند بانكار شك در وجود او بقولهم‌ فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ‌ اين صفت است يا بدل و شك مرفوع است بظرف يعنى خداى تعالى كه آفريننده آسمانها و زمينهاست‌ يَدْعُوكُمْ‌ ميخواند شما را بايمان‌ لِيَغْفِرَ لَكُمْ‌ تا بيامرزد شما را چون ايمان آريد يعنى بشرط ايمان بيامرزد مِنْ ذُنُوبِكُمْ‌ بعضى از گناهان شما را مراد تقصير است در حقوق اللَّه نه در حقوق الناس چه اسلام قطع آن نميكند و گويند كه نكته در ايراد من در خطاب كفره و عدم ايراد آن در خطاب مؤمنان در جميع قرآن تفرقه است بين الخطابين و ميتواند بود كه چون در كفار مراد مغفرت ذنوبيست كه مرتب بر ايمان ايشانست و در مؤمنان مغفرت در حالات ايمانست كه باعث طاعت است و تجنب از معصيت پس متناول خروج از مظالم نيز بوده باشد از اينجهة ايجاد ذكر من نفرموده حاصل كه رسولان ميگفتند كه ايمان آريد تا حقتعالى گناهان شما بيامرزد وَ يُؤَخِّرَكُمْ‌ و تا باز پس دارد شما را يعنى مهلت دهد شما را و عذاب نكند إِلى‌ أَجَلٍ مُسَمًّى‌ تا وقت نام برده شده كه آخر اعمار شما باشد قالُوا گفتند ايشان در جواب رسولان‌ إِنْ أَنْتُمْ‌ نيستيد شما إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنا مگر آدمى مثل ما در صورت و هيئت و هيچ فضلى نيست شما را بر ما از روى ظاهر پس چرا شما مخصوصيد بنبوت از ميان ما و اگر خداى خواستى كه پيغمبرى فرستد بآدميان از جنسى فرستادى كه افضل از بشر باشد تُرِيدُونَ‌ ميخواهيد أَنْ تَصُدُّونا آنكه باز داريد ما را بدعوى پيغمبرى‌ عَمَّا كانَ يَعْبُدُ از آنچه بودند كه ميپرستيدند آباؤُنا پدران ما از اصنام‌ فَأْتُونا پس بياوريد بما بِسُلْطانٍ مُبِينٍ‌ حجتى روشن بر صحت دعوى خود يا بر استحقاق بر فضيلة نبوت و مزيت رسالت ايشان اگر چه معجزه ميديدند ليكن اعتبار نميكردند و از روى لجاج و عناد اقتراح معجزات ديگر ميكردند چنان كه معاندان زمان پيغمبر ما (ص) در آية دليلست بر آنكه خدا نيست بلكه مريد ايمان و خير است و بعث بر آنكه رسل محض رحمت و انعامست بر بندگان تا ايمان آرند كما قال‌ يَدْعُوكُمْ لِيَغْفِرَ لَكُمْ‌ قالَتْ لَهُمْ رُسُلُهُمْ‌ گفتند مر ايشان را رسولان ايشان‌ إِنْ نَحْنُ‌ نيستيم ما إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ‌ مگر آدمى مثل شما يعنى مشاركت در جنسيت مسلم ميداريم‌ وَ لكِنَّ اللَّهَ‌