850.
المزار الكبير- از زيارت ناحيه-: اكنون كه روزگار، مرا عقب آورده و تقدير، مرا از
يارى دادن به تو باز داشته و نبودهام تا با جنگجويان با تو، بجنگم و در برابر
برافرازندگان پرچم دشمنى با تو، بِايستم، پس هر صبح و شام بر تو مىنالم و به جاى
اشك، از ديده خون مىافشانم، از سرِ حسرت و تأسّف بر تو و افسوس خوردن بر
گرفتارىهايى كه به تو رسيده، تا آن گاه كه از سوز مصيبت و غم فقدانت بميرم.[2]
4/ 15 گريه فرشتگان
851.
الكافى- به نقل از هارون بن خارجه-: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه
مىفرمود: «خداوند براى قبر حسين عليه السلام چهارهزار فرشته آشفتهحالو پريشان
گماشته كه تا قيامت مىگريند».[3]
852.
كامل الزيارات- به نقل از هارون بن خارجه، از امام صادق عليه السلام-: وقتى حسين
عليه السلام كشته شد، همه حتّى بيشهها هم برايش گريستند و خداوند براى او چهار
هزار فرشته آشفتهحال و پريشان گماشته كه تا قيامت مىگريند.[4]
[1] وى، محمّد بن جعفر مشهدى
حائرى( م ح 574 ق) است.