نام کتاب : گزيده شهادت نامه امام حسين بر پايه منابع معتبر نویسنده : محمدی ریشهری، محمد جلد : 1 صفحه : 959
بر زمين افتاده بود، كه كشته شدن آنان بر پيامبر خدا، گران بود و اگر
پيامبر- كه درود خدا بر او باد- آن روز زنده بود، صاحبعزا بود.[1]
800.
مَسارُّ الشيعة: امام حسين عليه السلام در روز دهم محرّم، به سال 61 هجرى، كشته شد و
اين روز، روزى است كه اندوههاى خاندان محمّد صلى اللَّه عليه و آله و پيروانشان،
تجديد مىشود. از امامان عليهم السلام روايت شده كه در عاشورا، بايد از كامجويى
پرهيز شود و مراسم ماتم برگزار شود. نيز از خوردن غذا و آب، تا ظهر خوددارى گردد و
پس از آن، غذايى در حدّ غذاى مصيبتديده، خورده شود، مانند شير و امثال آن، بى آن
كه از غذاها و نوشيدنىهاى لذيذ، استفاده شود.[2]
3/ 2- 3 شدّت اندوه و گريه
801.
الأمالى، صدوق- به نقل از ابراهيم بن ابى محمود، از امام رضا عليه السلام-: هر گاه
محرّم مىشد، پدرم- كه درودهاى خدا بر او باد- خندان ديده نمىشد و اندوه، بر او
چيره مىگشت تا دهه محرّم به پايان برسد و وقتى روز دهم مىشد، آن روز، روز ماتم و
اندوه و گريهاش بود و مىفرمود: «امروز، همان روزى است كه حسين- كه درود خدا بر
او باد- كشته شد».[3]