و من، تاريخ بازسازى آن را كه مى‌درخشد

[به ابجد] سرودم: «بقبر رقيّة من آل أحمد»[1]

. بنا بر اين، بر پايه اسناد روايى و تاريخى نمى‌توان در باره موضوع اين پژوهش، نظر قاطعى ارائه كرد؛ ليكن كراماتى كه از اين مزار نورانى ديده شده و مى‌شود، مؤيّد اعتبار معنوى آن است و در هر حال، بى‌ترديد، گراميداشت اين مكان منتسب به اهل بيت عليهم السلام، لازم است، هر چند با عنايت به اين كه جزئيات مربوط به وفات رقيّه، در هيچ يك از منابع معتبر نيامده، ذكر مصائب او را بايد به مصادرى مستند نمود كه به آنها اشارت رفت و صحّت و سُقم مطالب را به عهده راوى نهاد.

[1] ر. ك: المصباح، كفعمى: ص 510.