گفت: اى دشمن خدا! دروغگو، تو و پدرت هستيد و كسى كه به تو حكومت داد و نيز پدرش. اى پسر مرجانه! فرزندان پيامبران را مى‌كشى و بر منبر، در جايگاه صدّيقان مى‌ايستى؟!

ابن زياد گفت: او را برايم بياوريد.

پاسبانان، او را گرفتند و او شعار قبيله ازْد را سر داد و هفت‌صد تن از آنان، گِرد آمدند و او را از دست پاسبانان در آوردند.

شب كه رسيد، ابن زياد، كسى را به سوى او فرستاد و او را از خانه‌اش بيرون كشيد و گردنش را زد و وى را در جاى انباشت خاكروبه‌ها به صليب كشيد. خدا او را رحمت كند![1]

6/ 13 خاندان پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در زندان ابن زياد

615. الطبقات الكبرى (الطبقة الخامسة من الصحابة): عبيد اللَّه بن زياد، فرمان داد تا باقى‌ماندگان خاندان حسين عليه السلام كه بر او وارد شده‌اند، همراه او در كاخ، حبس شوند.[2]

616. تاريخ الطبرى‌- به نقل از سعد بن عبيده-: زنان، دختران و خاندان امام حسين عليه السلام را آوردند و بهترين كارى كه كرد، فرمان داد تا خانه‌اى در جايى جدا برايشان بگيرند، و

[1] بويژه آن كه اين مقتل، ماجراهاى مفصّل و زمانبَرى را در ضمن حركت كاروان اسيران، آورده است.

[2] كامل بهايى: ج 2 ص 291.