... او خود به شادى و سُرور پرداخت و زنان [حسين عليه السلام‌] مى‌گريستند و ناله مى‌زدند و زنان يزيد با آنها مى‌ناليدند، و يزيد مى‌گفت:

غم‌زده‌اى، از غمى سنگين بر كُشته‌اى گريست‌

و بر كُشنده نيز گريان است!

تا كنون مجلس ماتمى مانند امروز نديده بودم‌

كه زنانِ من [كه فاتحم‌] و زنانِ به غنيمت گرفته شده، در آن، گرد هم باشند.[1]

4/ 10 آويختن سر امام در دمشق‌

572. سير أعلام النبلاء- به نقل از ابو حمزة بن يزيد حَضرَمى-: يكى از خويشان ما، برايم گفت كه ديده است سر حسين عليه السلام را سه روز در دمشق [بر جايى‌] نصب كردند.[2]

573. مقتل الحسين عليه السلام، خوارزمى‌- به نقل از ابو مخنف و جز او-: يزيد، فرمان داد كه سر شريفِ حسين عليه السلام را بر درِ خانه‌اش بياويزند.[3]

574. صبح الأعشى: پس از كشتن حسين عليه السلام، سرش را در دمشق آويختند؛ همان جايى كه سر يحيى بن زكريّا را آويختند.[4]

[1] ر. ك: ص 721( كربلا) و ص 828( عبور خاندان پيامبر صلى اللَّه عليه و آله از كربلا).

[2] شيعيان مى‌گويند: سر، چهل روز پس از شهادت، به بدن در كربلا برگردانده شد و آن، روز مشهورى در ميان آنهاست و زيارت در آن روز را« زيارت اربعين» مى‌نامند( التذكرة، قرطبى: ج 2 ص 245).

[3] شيعيان مى‌گويند: سر، پس از شهادت، به بدن در كربلا باز گردانده شد( فيض القدير، مناوى: ج 1 ص 205).

[4] در شرح شهاب‌الدين‌احمد بن حجر عسقلانى بر الهمزيّة فى مدح خيرالبريّة( ص 271)، اين‌چنين آمده است: نيز گفته شده كه‌[ سر حسين عليه السلام‌] پس از گذشت چهل روز از كشته شدنش، به جسد ايشان، برگردانده شد.