551. تاريخ الطبرى‌- به نقل از زرّ بن حبيش-: نخستين سرى كه بر سر چوب كردند، سر حسين بود. خدا از او خشنود باشد و بر روحش درود فرستد![1]

552. تذكرة الخواصّ: ابن زياد، همه سرها را در كوفه بر چوب نهاد. سرها افزون بر هفتاد عدد بودند و در اسلام، آنها نخستين سرها پس از سر مسلم بن عقيل بودند كه در كوفه نصب شدند.[2]

4/ 4 فرستاده شدن سرهاى شهدا براى ابن زياد

553. الإرشاد: عمر بن سعد، همان روز عاشورا سر حسين عليه السلام را با خولى بن يزيد اصبحى و حُمَيد بن مسلم ازدى، براى عبيد اللَّه بن زياد، روانه كرد و فرمان داد كه سر بقيّه ياران و خاندان حسين عليه السلام را قطع كنند. تعداد سرها، 72 تا بود كه آنها را با شمر بن ذى الجوشن، قيس بن اشعث و عمرو بن حَجّاج، روانه كرد و آنها را آوردند، تا بر ابن زياد، وارد شدند.[3]

554. الأمالى، صدوق‌- به نقل از عبد اللَّه بن منصور، از امام صادق، از پدرش، از جدّش امام زين العابدين عليهم السلام-: سِنان- كه خدا لعنتش كند- آمد، تا اين كه سرِ حسين بن على عليه السلام را به مجلس عبيد اللَّه بن زياد- كه خدا لعنتش كند-، وارد كرد، در حالى كه چنين مى‌گفت:

[1] إنَّ اللَّهَ تَعالى- ولَهُ الحَمدُ- ابتَلانا بِمَصائِبَ جَليلَةٍ، وثُلمَةٍ فِي الإِسلامِ عَظيمَةٍ، قُتِلَ أبو عَبدِ اللَّهِ عليه السلام وعِترَتُهُ، وسُبِيَ نِساؤُهُ وصِبيَتُهُ، وداروا بِرَأسِهِ فِي البُلدانِ مِن فَوقِ عامِلِ السِّنانِ، وهذِهِ الرَّزِيَّةُ الَّتي لا مِثلَها رَزِيَّةٌ 578

( الملهوف: ص 229، مثير الأحزان: ص 113).

[2] أمَرَ يَزيدُ اللَّعينُ بِرَأسِ الحُسَينِ عليه السلام، فَطيفَ بِهِ في مَدائِنِ الشّامِ وغَيرِها 579

( شرح الأخبار: ج 3 ص 159).

[3] شهرى در سه ميلى كوفه كه نزديك جايى به نام نجف بوده و اكنون، نجف ناميده مى‌شود( معجم البلدان: ج 2 ص 328. نيز، ر. ك: نقشه شماره 4 در پايان همين كتاب).