گونه‌اى؟ فرمود: «مردم بر پسرم هجوم بردند و او را كشتند. هم‌اكنون، شاهد شهادتش بودم». من لرزيدم و بيدار شدم و چون به سوى شيشه رفتم، ديدم كه خون از آن مى‌جوشد.

سلمى مى‌گويد: من نيز آن را ديدم كه پيش رويش گذاشته است.[1]

2/ 2 خون شدن تربت‌

503. الخرائج و الجرائح‌- در يادكرد معجزات امام حسين عليه السلام-: هنگامى كه امام حسين عليه السلام آهنگ عراق كرد، امّ سلمه به او گفت: به سوى عراق نرو؛ چرا كه شنيدم پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله مى‌فرمايد: «پسرم حسين، در زمين عراق، كشته مى‌شود» و تربتى نزد من است كه آن را در شيشه‌اى، به من سپرده است.

امام حسين عليه السلام فرمود: «به خدا سوگند، من همين گونه كشته مى‌شوم و اگر به عراق هم نروم، باز مرا مى‌كشند. اگر دوست دارى، آرامگاهم و جايگاه يارانم را نشانت بدهم».

سپس دست بر صورت او كشيد و خداوند، چشمانش را چنان وسعت داد كه [امام عليه السلام‌] همه آن جاها را به او نشان داد. [امام عليه السلام‌] تربتى برداشت و از آن تربت نيز در شيشه‌اى ديگر، به او داد و فرمود: «هنگامى كه از هر دو [شيشه‌]، خون ريخت، بدان كه من كشته شده‌ام».

[1] سِدرةُ المنتهى: درخت سدرى كه در بالاترين نقطه بهشت و نزديك‌ترين نقطه به عرش خداوند، قرار دارد.