به دشمن نمى‌كرد و نمى‌گريخت‌[1].[2]

464. تاريخ الطبرى‌- به نقل از ابو مِخنَف، از امام جعفر صادق عليه السلام-: هنگامى كه حسين عليه السلام كُشته شد، سى و سه زخمِ نيزه و سى و چهار زخم شمشير، در او يافت شد.[3]

465. دلائل الإمامة: ابو عبد اللَّه امام جعفر صادق عليه السلام فرمود: «سى و سه زخمِ نيزه و چهل و چهار زخمِ شمشير، در حسين عليه السلام، يافت شد و بر رَداى خَز تيره‌رنگ او، بيش از صدو ده پارگى بر اثر نيزه و شمشير و تير بود».

همچنين روايت شده [كه فرمود]: «صد و بيست [زخم، در بدن او] يافت شد».[4]

466. الكافى‌- به نقل از جابر، از امام باقر عليه السلام-: حسين بن على عليه السلام، كشته شد و بر [تن‌] او، بالاپوش خَز تيره‌رنگى بود كه شصت و سه اثر ضربه شمشير و نيزه و تير، در آن يافتند.[5]

9/ 17 قاتل امام عليه السلام در گزارش‌ها

9/ 17- 1 شِمْر

467. تاريخ دمشق‌- به نقل از محمّد بن عمرو بن حسن-: ما با حسين عليه السلام، در كنار دو رود

[1] سير أعلام النبلاء: ج 3 ص 320، تاريخ الإسلام، ذهبى: ج 5 ص 21.

[2] المناقب، ابن شهرآشوب: ج 4 ص 107.

[3] المناقب، ابن شهرآشوب: ج 4 ص 112.

[4] المناقب، ابن شهرآشوب: ج 4 ص 112؛ مقتل الحسين عليه السلام، خوارزمى: ج 2 ص 48.

[5] تاريخ خليفة بن خيّاط: ص 179.