آن گاه، دوازده ضربه با شمشيرش به او زد و سپس، سر حسين عليه السلام را [از پيكر]، جدا كرد.[1]

462. المزار الكبير- در «زيارت ناحيه مقّدسه»-: شمر، بر سينه‌ات نشسته است و شمشيرش را در گودىِ گلويت، فرو برده است و محاسن سپيدت را به دستش گرفته و با شمشير هندى خود، تو را ذبح مى‌كند. حواس تو، آرام گرفته است و نفس‌هايت، آهسته گشته است و سرت، بر بالاى نيزه رفته است.[2]

9/ 16 تعداد زخم‌هاى امام عليه السلام‌

463. الأمالى، صدوق‌- به نقل از بريد بن معاويه عِجْلى، از امام باقر عليه السلام-: حسين بن على عليه السلام، شهيد شد و سيصد و بيست و چند زخم در او يافتند؛ زخم بر اثر نيزه و ضربه شمشير و اصابت تير.

همچنين روايت شده كه همه زخم‌ها در قسمت جلوى بدن او بود؛ زيرا او، پشت‌

[1] الإرشاد: ج 1 ص 355 و ج 2 ص 125، مجموعة نفيسة: ص 108( تاج المواليد).

[2] ر. ك: ص 216( پيشنهاد عمر بن على بن ابى طالب به امام عليه السلام).