پسرعمويم همراهى كنيد و با او بيعت نماييد و يارى‌اش كنيد و تنهايش مگذاريد.

اين متن، نشان مى‌دهد كه مأموريت اصلى مسلم، ارزيابى فضاى سياسى- اجتماعى كوفه از نزديك است و براى اين منظور، امام عليه السلام از هواداران خود خواسته است كه با او بيعت كنند و در امور مربوط به ساماندهى قيام بر ضدّ حكومت يزيد، او را يارى دهند.

افزون بر اين، تعبير «أخى (برادرم)» و «ثِقَتى (مورد اعتمادم)»، حاكى از جايگاه والاى مسلم در كمالات نفسانى از يك سو، و اعتماد و اطمينان امام عليه السلام به درايت و تدبير سياسى وى، از سوى ديگر است. اكنون بايد ديد كه مسلم، در به انجام رساندن اين مأموريت، تا چه اندازه موفّق بوده است؟

2. فضاى سياسى- اجتماعى كوفه‌

اصولًا انتخاب كوفه به عنوان مركز نهضت حسينى بر ضدّ حكومت يزيد، به اين معنا نيست كه امام حسين عليه السلام باور داشت كه مردم كوفه، با آن سوابقى كه در برخورد با پدرش امام على عليه السلام و برادرش امام حسن عليه السلام داشتند، واقعاً همگى به يكباره تغييرِ ماهيت داده‌اند و صد در صد، آماده همكارى و همراهى با ايشان هستند؛ بلكه امام عليه السلام، در جمع‌بندى نقاط مثبت و منفى كوفه، به اين نتيجه رسيده بود كه اين شهر، مناسبت‌ترين جا براى آغاز نهضت است.

فضاى سياسى- اجتماعى متأثّر از ناخشنودى مردم از حكومت يزيد، فعّاليت‌هاى هواداران امام حسين عليه السلام و ضعف فرماندار آن روز كوفه، نعمان بن بشير، به گونه‌اى بود كه حتّى شمارى از اشراف فرصت‌طلب، مانند شَبَث بن رِبعى، حجّار بن ابجَر عِجْلى و عمرو بن حَجّاج، ترجيح داده بودند تا به جمع افرادى كه به امام عليه السلام نامه نوشته و از ايشان خواسته بودند تا به كوفه بيايد، بپيوندند و اين چند نفر نيز با هم يك نامه نوشتند.