نكته‌

هر چند اقدام ابن اشعث و ابن سعد، در ظاهر، عمل كردن به وصيّت مسلم عليه السلام و رساندن پيام او به امام حسين عليه السلام بود، ولى بديهى است كه هدف اصلى آنان، منصرف كردن امام عليه السلام از آمدن به كوفه و جلوگيرى از رسيدن ايشان به كانون نهضت، يعنى كوفه بوده است. به همين جهت، هنگامى كه امام عليه السلام بر خلاف توصيه مسلم عليه السلام به حركت خود به سوى كوفه ادامه داد، در سرزمين كربلا، راه را بر ايشان بستند و او و يارانش را به شهادت رساندند.

4/ 30 آب خواستن مسلم‌

172. تاريخ الطبرى‌- به نقل از ابو مِخنَف-: قُدامة بن سعد، برايم نقل كرد كه: چون مسلم بن عقيل به درِ قصر رسيد، كوزه خنكى در آن جا نهاده شده بود. پسر عقيل گفت: از اين آب، به من بدهيد.

مسلم بن عمرو به وى گفت: مى‌بينى چه قدر خنك است؟ نه، به خدا سوگند! از اين آب، قطره‌اى نخواهى نوشيد تا از آب‌هاى داغ در آتش جهنّم بچشى.

پسر عقيل به وى گفت: واى بر تو! ...

همچنين سعيد بن مُدرِك بن عُماره برايم نقل كرد كه: عُمارة بن عُقبه، غلامى را به نام قيس صدا كرد و او كوزه‌اى كه بر آن پارچه‌اى بود، به همراه ظرفى آورد و در آن، آب ريخت و به مسلم نوشاند. هر گاه مسلم آب مى‌نوشيد، ظرفْ پر از خون مى‌شد.