2/ 2 پيشگويى درباره شهادتش، در يك سالگى او

7. الملهوف: هنگامى كه امام حسين عليه السلام يك سالش تمام شد، دوازده فرشته بر پيامبر خدا فرود آمدند... كه صورتشان [برافروخته و] قرمز و چشمانشان گريان بود و بال‌هاى خود را گسترده بودند و مى‌گفتند: اى محمّد! به زودى بر سر حسين، فرزند فاطمه، آن خواهد آمد كه قابيل بر سر هابيل آورد و پاداش هابيل را به او خواهند داد و مانند گناه و مجازات قابيل بر سر قاتل او خواهد آمد.

و در آسمان‌ها، فرشته مقرّبى نمى‌مانَد، جز آن كه همگى بر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله فرود مى‌آيند و به او سلام مى‌كنند و عزاى حسين عليه السلام را به او تسليت مى‌گويند و پاداش اعطايى به حسين عليه السلام را به او خبر مى‌دهند و تربت او را به وى عرضه مى‌كنند و پيامبر صلى اللَّه عليه و آله مى‌فرمايد: «خدايا! هر كس او را وا گذاشت، وا بگذارش و هر كس او را كشت، بكُشش و از آنچه مى‌طلبد، بى‌بهره‌اش بگذار».[1]

2/ 3 پيشگويى درباره شهادتش، در دو سالگى او

8. الفتوح‌- به نقل از مِسوَر بن مَخرَمه-: هنگامى كه حسين عليه السلام دو سالش كامل شد، پيامبر صلى اللَّه عليه و آله عازم يكى از سفرهايش شد و در جايى از راه ايستاد و كلمه استرجاع (إنّا للَّه و

[1] سَمِعتُ رَسولَ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله يَقولُ: إنَّ ابني هذا- يَعنِي الحُسَينَ عليه السلام يُقتَلُ بِأَرضٍ يُقالُ لَها: كَربَلاءُ، فَمَن شَهِدَ ذلِكَ مِنكُم فَليَنصُرهُ.

قالَ: فَخَرَجَ أنَسُ بنُ الحارِثِ إلى كَربَلاءَ، فَقُتِلَ مَعَ الحُسَينِ عليه السلام 30

( تاريخ دمشق: ج 14 ص 224 ح 3543، الإصابة: ج 1 ص 271).