فصل پنجم: دو زيارت منسوب به ناحيه مقدّسه‌

5/ 1 زيارت نخست، به روايت «المزار الكبير»

860. المزار الكبير: زيارت ديگرى در روز عاشورا براى امام حسين- كه درودهاى خدا بر او باد-، از ناحيه مقدّسه به دست يكى از باب‌ها[1] رسيده است كه در آن، آمده است: «نزد سر او- كه درود خدا بر او باد- مى‌ايستى و مى‌گويى:

سلام بر آدم، برگزيده خدا از ميان آفريدگانش!

سلام بر شيث، ولىّ و برگرفته خدا! سلام بر ادريس، قيام كننده با حجّت خدا براى او!

سلام بر نوح مستجاب الدعوه!

سلام بر هود، كمك گرفته از خدا!

سلام بر صالح، گرامى داشته شده از سوى خدا!

السَّلامُ عَلى آدَمَ صَفوَةِ اللَّهِ مِن خَليقَتِهِ، السَّلامُ عَلى شَيثٍ وَلِيِّ اللَّهِ وخِيَرَتِهِ، السَّلامُ عَلى إدريسَ القائِمِ للَّهِ بِحُجَّتِهِ، السَّلامُ عَلى نوحٍ المُجابِ في دَعوَتِهِ، السَّلامُ عَلى هودٍ المَمدودِ مِنَ اللَّهِ بِمَعونَتِهِ، السَّلامُ عَلى صالِحٍ الِّذي تَوَجَّهَ اللَّهُ بِكَرامَتِهِ.

[1] همه نواحى مركز و شمال ايرانِ آن روز( مانند: آذربايجان، قفقاز، قزوين، خراسان، رى، طبرستان، كابل و سمرقند)، توابع كوفه محسوب مى‌شدند.