أخبار اصفهان‌[1] و كتاب‌ حلية الاولياء و طبقات الاصفياء[2] كه هر دو از آثار ابو نعيم اصفهانى است و در هر يك احاديثى در اين باره نقل شده است. كتاب‌ السنن الواردة فى الفتن و غوائلها، نگاشته ابوعمرو دانى كه بابى را به «ما جاء فى المهدى» نام نهاده و چهل حديث در اين باره ذكر كرده است.[3] مصابيح السنة نگاشته بغوى كه شامل نه حديث در «كتاب الفتن» است.[4] جامع الاصول‌ مجد الدين ابن اثير جزرى كه شامل فصلى با عنوان «فى المسيح و المهدى» است.[5] المنار المنيف‌ ابن قَيّم جوزيه شامل هفده حديث در اين زمينه كه در چهار دسته صحيح و حسن و غريب و موضوع گنجانده شده‌اند.[6]

النهاية فى الفتن و الملاحم‌، اثر ابن كثير دمشقى كه داراى فصلى با عنوان «فصل فى ذكر المهدى» است و در آن بيست حديث گرد آمده است.[7] مجمع الزوائد و منبع‌ الفوائد هيثمى كه داراى 21 حديث ذيل «كتاب الفتن» است.[8] علاوه بر اينها محمّد بن طلحه شافعى باب دوازدهم از كتاب‌ مطالب السَؤول‌ را به اين موضوع اختصاص داده‌[9] و جوينى در فرائد السمطين‌ 35 روايت در باره امام مهدى عليه السلام و موضوعات مرتبط با ايشان نقل كرده است.[10] همچنين ابن صباغ مالكى در دوازدهمين باب كتاب‌ الفصول المهمة احاديثى با اين موضوع نقل كرده است.[11] ابن حجر هيثمى نيز در

[1]. تاريخ إصبهان: ج 1 ص 84 و 170.

[2]. حلية الاولياء: ج 3 ص 18 و 177.

[3]. السنن الواردة فى الفتن و غوائلها و الساعة و أشراطها: ص 189.

[4]. مصابيح السنة: ج 13 ص 487.

[5]. جامع الأصول فى أحاديث الرسول: ج 10 ص 327- 332.

[6]. المنار المنيف: ص 143.

[7]. نهاية البداية و النهاية فى الفتن و الملاحم: ج 1 ص 37- 45.

[8]. مجمع الزوائد: ج 7 ص 610.

[9]. مطالب السؤول: ص 151- 162.

[10]. فرائد السمطين: ج 2 ص 310- 342.

[11]. الفصول المهمة: ص 19- 20.