معونه» بوده است كه پيامبر اكرم- ص- بيان مى‌كند. پيامبر- ص- به مردم فرمود: «دوستان شما به شهادت رسيدند. و از خداوند درخواست كردند كه به شما خبر دهد شهداء مرضى خداوند واقع شدند و خداوند نيز مرضى شهداء است. و خداوند نيز اين خبر را به شما مى‌دهد ...»[1].

و در روايت ديگرى از انس: «خداوند توسط جبرئيل به پيامبر- ص- خبر داد كه:

شهداء خدا را زيارت كردند. و خداوند از آنان خشنود بود و آنان را نيز خشنود ساخت ...»[2] و يا در روايت ديگرى از «ضحاك» چنين منقول است: هنگامى كه حاملان قرآن در فاجعه «بئر معونه» به شهادت رسيدند خداوند آنان را گرامى داشت و به زندگانى جاويد؛ شهادت و رزق پاك دست يافتند، لذا گفتند: اى كاش! كسى بود كه به برادران ما پيام ما را مى‌رساند و مى‌گفت: ما خدايمان را ديديم از ما خشنود بود و ما را خشنود ساخت. خداوند متعال گفت: من خبررسان شما به پيامبرتان و برادرانتان خواهم بود. و بعد خداوند اين آيه را نازل ساخت: وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا ...

وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ ...[3].

ثالثا: نسخ تلاوت به معناى خروج آيات از قرآن بودن و قرائت در نماز و احكام مس جنب‌[4] و غيره- كه عده‌اى از اهل سنّت هم آن را جايز نمى‌دانند[5] اساسا باطل است. و ما قبلا نادرستى اين گونه ادعاها را بيان كرديم. و اگر واقعا آياتى در اين ميان بودند، قطعا كاتبان پيامبر- ص- و صحابه آنها را مى‌نگاشتند و پيامبر به همه جا نسخ را ابلاغ مى‌كرد.

[1] صحيح بخارى، ج 3، ص 20، السيرة النبويه/ ابن كثير، ج 3، ص 141. البداية و النهايه، ج 4، ص 72. و السيرة الحلبية، ج 3، ص 172.

[2] السيرة النبوية/ دحلان، ج 1، ص 260.

[3] الدر المنثور، ج 2، ص 95 به نقل از: ابن جرير.

[4] السيرة الحلبية، ج 3، ص 172. الاحكام/ آمدى، ج 3، ص 130. المستصفى/ غزالى، ج 1، ص 123. فواتح الرحموت( در حاشيه المستصفى) ج 2، ص 74. فتح البارى: ج 7، ص 299. مناهل العرفان، ج 2، ص 112. البيان، ص 224. و اصول سرخسى، ج 4، ص 81.

[5] البيان فى تفسير القرآن، ص 224 و 225. و الاحكام/ آمدى ج 3، ص 201- 203.