تمام نكنيم، به دفاع از اسلام و كشورمان ادامه خواهيم داد.

خدايا! صدام، شوروى و سلاح‌ها و موشك‌هاى پيشرفته شوروى را دارد؛ صدام، آمريكا- اين شيطان بزرگ- را دارد؛ صدام، اروپا و حكومت‌هاى ارتجاعىِ منطقه را دارد. خدايا! ما هم تو را داريم و به تو تكيه كرده‌ايم. ما مطمئنيم كه هيچ كس نمى‌تواند در مقابل تو قدرت‌نمايى كند.

خدايا! مدتى از اين جنگ گذشته است.

به احترام خلوص اين رزمندگان عزيز و خانواده‌هاى آنها هر چه زودتر اين دشمنِ مشرك را كه با قدرتِ تو اعلان جنگ داده است، سرنگون فرما!

اى خدايى كه رسول الله صلى الله عليه و آله را بر احزاب غلبه دادى، اى خدايى كه على عليه السلام را بر عمرو غلبه دادى، اى خدايى كه هميشه حق را بر باطل غلبه داده‌اى، اين رزمندگان ما را به همين زودى بر صداميان كافر و عفلقى غالب فرما!

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ اذا جاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَ الْفَتْحُ وَ رَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فى‌ دينِ اللَّهِ افْواجاً فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبّكَ وَ اسْتَغْفِرْهُ انَّهُ كانَ تَوّاباً[1] و السلام عليكم و رحمة اللّه و بركاته.

14 جمعه 12 فروردين 1362- دانشگاه تهران مهم‌ترين عناوين: دوازدهم فروردين، بازسازى ادارات، اقتصاد، قضا، جنگ، لبنان‌

خطبه اول‌

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم‌

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ اشْرَفِ انْبِياءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبينَ الطَّاهِرينَ.

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ انَّا فَتَحْنا لَكَ فَتْحاً مُبيناً لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَ ما تَأَخَّرَ وَ يُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَ يَهْدِيَكَ صِراطاً مُسْتَقيماً وَ يَنْصُرَكَ اللَّهُ نَصْراً عَزيزاً هُوَ الَّذى‌ انْزَلَ السَّكينَةَ فى‌ قُلُوبِ الْمُؤْمِنينَ لِيَزْدادُوا ايماناً مَعَ ايمانِهِمْ وِ لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْارضِ وَ كانَ اللَّهُ عَليماً حَكيماً لِيُدْخِلَ الْمُؤمِنينَ وَ الْمُؤمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْرى‌ مِنْ تَحْتِهَا الانْهارُ خالِدينَ فيها وَ يُكَفِّرَ عَنْهُمْ سَيِّئاتِهِمْ وَ كانَ ذلِكَ عِنْدَ اللَّهِ فَوْزاً عَظيماً وَ يُعَذِّبَ الْمُنافِقينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْمُشْرِكينَ وَ الْمُشْرِكاتِ الظَّانّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَيْهِمْ دائِرَةُ السَّوْءِ وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ لَعَنَهُمْ وَ اعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصيراً وَ لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْارْضِ وَ كانَ اللَّهُ عَزيزاً حَكيماً»[2]

[ما تو را پيروزى بخشيديم (چه) پيروزىِ درخشانى! تا خداوند از گناه گذشته و آينده تو در گذرد و نعمت خود را بر تو تمام گردانَد و تو را به راهى راست هدايت كند. و تو را به نصرتى ارجمند يارى نمايد. اوست آن كس كه در دل‌هاى مؤمنانْ آرامش را فرو فرستاد تا ايمانى بر ايمان خود بيفزايند. و سپاهيان آسمان‌ها و زمين از آنِ خدا است، و خدا همواره داناى سنجيده‌كار است. تا مردان و زنانى را كه ايمان آورده‌اند در باغ‌هايى كه از زير (درختان) آن جويبارها روان است، در آوَرَد و در آن جاويدان بدارد، و بدى‌هايشان را از آنان بزدايد و اين (فرجام نيك) در پيشگاه خدا كاميابىِ بزرگى است.

[1]- سوره نصر( 110).

[2]- سوره فتح( 48)، آيات 1-/ 7.