تقديم نمودند.

اقدام شما در پذيرايى از آوارگان عراقى بسيار ارزشمند است و در دنيا به شما آبرو و حيثيت داده و شما را به اوجِ عزت بُرده است.

شما با وجودِ آنكه انقلابمان هنوز نوپا است و به تازگى فشارها، رنج‌ها و زحمت‌هاى جنگ تحميلى، زلزله و سيل را پشتِ سر گذاشته‌ايد، هيچ كدام از آنها را بهانه نكرديد و مانند ديگران، ورودِ آوارگان به كشور خودتان را محدود به تعداد خاصّى نكرديد.

دولتِ شما هم هنوز اعلام مى‌كند كه ما با تمام توان، حاضر به كمك به آوارگان هستيم! اين روش برخورد، سيره مسلمانان و اولياى پروردگار و سيره انبيا است.

با كمال تأسف، محافل بين المللى برخوردِ بسيار ناشايستى با مسئله آوارگان كردند.

آنها تا مدتى حتى از سخن گفتن در باره مسئله آوارگان عراقى مضايقه مى‌كردند. بعد هم كه خيلى لطف كردند، شروع به سخن گفتن در اين باره كردند.

ظاهراً مقامات بين المللى تصميم ندارند كه هيچ اقدامى براى حلّ مشكل آوارگان عراقى انجام دهند. اين برخوردِ آنها اشتباه است. آنها هم انسان هستند و بايد مسئوليت‌هاى انسانىِ خود را در نظر بگيرند و غيرتِ انسانى داشته باشند.

برادرانِ مسئولِ جمع‌آورى كمك براى آوارگان، نكته‌اى را تذكر داده‌اند كه من خدمتِ شما عرض مى‌كنم. آن نكته اين است كه برادران و خواهران محترمى كه قصدِ كمك به آوارگان را دارند، مبادا لباس‌ها و اشياى مستعمَل و اضافىِ زندگى خود را به عنوان كمك، تقديم كنند.

من در توضيحِ اين نكته، مطالبى را خدمتِ شما عرض مى‌كنم.

خداوند متعال مى‌فرمايد:

«لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتّى‌ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ ...»[1]

[نيكى را در نخواهيد يافت تا آنگاه كه از آنچه دوست مى‌داريد، انفاق كنيد ...]

صدقه چيزى است كه انسان به دستِ خدا مى‌دهد. بدون ترديد اگر انسان بخواهد كالا يا پولى را به دستِ خدا بدهد، بايد عزيزترين چيزِ خود را بدهد، نه اينكه كسى كفش يا لباس يا فرشِ اضافى و بدون فايده خود را به عنوان صدقه بدهد.

البته مردم عزيز ما آمادگى دارند كه اگر لازم باشد، براى پذيرايى از اين آوارگان، همه موجودى‌شان را بدهند و حتى آماده هستند كه ايثار كنند و نانِ شبِ خود را به آنها بدهند.

درود بر شما مردم!

نقل شده است كه حضرت زهرا عليها السلام دو پيراهن داشتند؛ يك پيراهنِ مستعمَل كه معمولًا مى‌پوشيدند، و يك پيراهن هم رسول اللّه صلى الله عليه و آله به مناسبتِ ازدواج براى ايشان خريده بودند.

روز بعد از ازدواجِ حضرت زهرا عليها السلام، پيامبر صلى الله عليه و آله به ديدنِ ايشان آمدند و ديدند كه ايشان همان پيراهنِ مستعمَل را پوشيده‌اند.

به ايشان گفتند: من براى شما يك پيراهنِ نو خريدم و مناسب‌ترين روزها براى پوشيدنِ آن، همين روزها است. پس همان پيراهنِ نو را بپوشيد.

حضرت زهرا عليها السلام عرض كرد: فقيرى برهنه به درِ منزل آمد. لباس نداشت. من ديدم اگر پيراهنِ مستعمَل را به ايشان بدهم، شايد درست نباشد. بنا بر اين پيراهنِ نو را در راه خدا به آن فقير دادم و خودم پيراهن مستعمَل را پوشيدم.

سيره انبيا، معصومين و امامان عليهم السلام و صالحان و اولياى الهى چنين بوده است.

[1]- سوره آل عمران( 3)، آيه 92.