خون شهدا، براى حق و براى احترام خودمان و دست يافتن به آرمانهايمان، تا آنجا كه مىتوانيم از مصرف گرايى، اسراف، ريخت و پاش و تبذير دست برداريم.
در اين صورت، ما هم مىتوانيم بگوييم كه به اين اندازه، در بهسازى اقتصاد كشور با دولت همكارى و مشاركت كردهايم. (تكبير نمازگزاران)
من آيات قرآن شريف را مطالعه كردم.
ديدم خداوند، اكثر اقوامى را كه به عذابِ او گرفتار شدهاند، اسرافگر معرفى مىكند.
خداوند در داستان بنى اسرائيل، قوم لوط و داستان حبيب نجار مىفرمايد: كسانى كه عذاب بر آنها نازل شد، مسرف بودند.
همچنين خداوند در آيه ديگرى به طور كلى مىفرمايد: آنها كه با برنامه پيامبرانْ مخالف بودند، مسرف بودند. خداوند به رسول الله صلى الله عليه و آله نيز مىفرمايد: افرادى كه در مقابلِ تو ايستادهاند، اسراف كنندهاند.
يعنى قرآن شريف، اسراف را ريشه و علت اصلىِ همه باطلها و هلاكتها مىداند.
بنا بر اين ما به عنوان يك مسلمان، وظيفه شرعى، قانونى، ملى و انقلابىمان اين است كه انشاءالله تا آنجا كه مىتوانيم از مصرف گرايى و رفاهطلبى و امثالِ اينها دست برداريم.
روز سهشنبه، سالروز شهادت حضرت امام جعفر صادق، رئيس و احيا كننده مذهب تشيّع است.
من شهادت جانسوزِ آن حضرت را به مقام معظّم رهبرى و خانوادههاى محترم شهدا و همه برادران و خواهرانِ حاضر در اين اجتماع و همه مسلمانان جهان تسليت عرض مىكنم و از خداوند مىخواهم كه انشاءالله همه ما را از شيعيان، ياران، دوستداران و خدمتگذارانِ آن حضرت قرار دهد.
همچنين روز دوشنبه سالروز حمله جنايتكاران رژيم پهلوى به مدرسه فيضيه است. در آن روز، جنايتكاران رژيم پهلوى دست و پاى طلاب علوم دينى و محصلين مدرسه فيضيه را مىگرفتند و از بالاى پشت بام به پايين پَرت مىكردند.
من چند روز پس از آن حادثه جانگداز موفق شدم به قم بروم. وارد مدرسه فيضيه شدم. فيضيه را يك ماتمكده ديدم. در گوشه و كنار مدرسه فيضيه، عبا، عمامه، نعلين، كتابِ پاره پاره شده و خونهاى طلبهها بر زمين ريخته شده بود و صحنه بسيار غمناكى به وجود آورده بود.
من از فرصت استفاده مىكنم و به خانواده شهدا و مجروحين و محبوسينِ آن روز،