تعدادشان بسيار كم بود. اين افراد با شاگردان و ارادتمندان و علاقه‌مندانشان جمعى را تشكيل داده بودند. همين افراد بودند كه زندان رفتند، كتك خوردند، شكنجه شدند و به شهادت رسيدند.

هنگامى كه حضرت امام در پاريس يا عراق بود، اين افراد واسطه بين حضرت امام و مردم بودند. آن قدر مبارزه كردند تا انقلاب را به ثمر رسانيدند. پس از پيروزى انقلاب، حضرت امامْ اين افراد را در شوراى انقلاب به كارهاى سخت و سنگين گماشت.

از سال 1357، كم كم عنايت خداوند در حقّ انقلاب، آشكار شد. لشكر اسلام و پرچمداران آن تقويت شدند و بار سنگين انقلاب را به دوش گرفتند.

در جريان مبارزات انقلاب، پرچمداران به شهادت رسيدند. اكنون ديگر آنها در ميان ما نيستند. اكنون ديگر تعداد كمى از افرادى مانند شهيد مطهرى، شهيد بهشتى، شهيد باهنر و شهيد مفتح در ميان ما زندگى مى‌كنند.

در روزى كه حضرت آيت الله بهشتى به شهادت رسيد، ما همگى به خيابان‌ها آمديم و گفتيم: «آمريكا در چه فكريه؟

ايران پُر از بهشتيه». ما در آن روز گفتيم كه ايران پر از بهشتى است؛ اما تجربه نشان داد كه ديگر حتى يك نفر هم مانند بهشتى در ايران وجود ندارد.

براى اينكه به ديگران جسارت نشده باشد، مى‌گويم: حد اقل، ايران پُر از امثال بهشتى نيست. ممكن است يكى دو نفر مانند ايشان وجود داشته باشند.

حوزه‌هاى علميه بايد به گونه‌اى تقويت شوند كه مجدداً نيروهاى مانند شهيد بهشتى براى نظام اسلامى تربيت نمايند تا آن جريان فكرىِ پرچمداران اوليه انقلاب از بين نرود و ان‌شاءالله در آينده ما آن قدر امثالِ آن عزيزان و سروران را داشته باشيم كه با شهيد شدنِ چند نفر از آنها، ديگر جايشان خالى نشود.

حوزه‌هاى علميه بايد تقويت شوند تا به نظامِ ما غناى فكرى ببخشند و خداى ناكرده نظام ما از جهت فكرى، درونْ تهى نشود.

امروز در اينجا در كنار تربت پاك حضرت امام رحمه الله از اين فرصت استفاده مى‌كنيم و بار ديگر با حضرت امام تجديد ميثاق مى‌كنيم. با امام حرف مى‌زنيم و به ايشان قول مى‌دهيم.

در زمان‌هاى سابق، مرسوم بود كه مردم اعتقادات خودشان را به امام معصوم عرضه مى‌كردند تا ايشان اعتقاداتِ آنها را تصحيح كند. به عنوان مثال، حضرت عبد العظيم خدمتِ امام معصوم عليه السلام رفت و عرض كرد:

اجازه بفرماييد تا من عقايدم را خدمت شما عرض كنم تا اگر درست نيستند، شما آنها را تصحيح بفرماييد.

ما نيز امروز براى تجديد ميثاق با حضرت امام به اينجا آمده‌ايم. من از زبانِ شما سخن مى‌گويم.

اى روح خدا! اى نور خدا! اين عاشقان و علاقه‌مندان و دلسوختگانِ تو از مرد و زن، آمده‌اند تا با تو تجديد پيمان كنند.

اماما! ما با تو پيمان مى‌بنديم كه هرگز سخنانت را فراموش نكنيم كه: غرب و شرق با ما دشمن‌اند و هيچ گاه با ما دوست نخواهند شد. (تكبير نمازگزاران)

اماما! ما با تو پيمان مى‌بنديم كه در اعتلاى كشور و رسانيدنِ كشور به خودكفايى تا حدّ استقلالِ واقعىِ اقتصادى و فرهنگى و فكرى، هيچ گاه از پاى نخواهيم نشست. (تكبير نمازگزاران)

اماما! با تو پيمان مى‌بنديم كه همواره آمريكاى جنايتكار و مزدورانِ او را خيانتكار، خيانت پيشه و دشمنِ بشريت مى‌دانيم و هيچ وقت دستِ دوستى به سوى او