دراز نخواهيم كرد. (تكبير نمازگزاران)

اماما! با تو پيمان مى‌بنديم كه در حفظ استقلال، تأمين آزادى‌هاى فردى، احقاق حقوق حقّه مردم، مبارزه با فساد و اجراى احكامِ اسلام و قرآن، از هيچ كوششى فروگذار نخواهيم كرد. (تكبير نمازگزاران)

اماما! با تو پيمان مى‌بنديم كه به راه تو و خطّ تو و ارشادات تو و پيمان‌هايى كه با تو بسته‌ايم، تا آخرين نفس وفادار خواهيم ماند و هرگز قدمى بر خلافِ آنها بر نخواهيم داشت. (تكبير نمازگزاران)

«ذِمَّتى‌ بِما اقُولُ رَهينَةٌ وَ انَا بِهِ زَعيمٌ.»[1]

[آنچه مى‌گويم بر عهده خويش مى‌دانم و خود، آن را پابندانم.]

«وَ اللَّهُ عَلى‌ ذلِكَ لَشَهيدٌ.»

و خداوند، گواهِ اين پيمان است.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ قُلْ هُوَ اللَّهُ احَدٌ اللَّهُ الصَّمَدُ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً احَدٌ[2] و السلام عليكم و رحمة اللّه و بركاته.

55 جمعه 12 آبان 1368 مرقد مطهّر امام خمينى (ره) مهم‌ترين عنوان: ماهيت استكبار

خطبه اول‌

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم‌

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ سَيِّدِنا و نَبِيِّنا ابِى الْقاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبينَ الطَّاهِرينَ.

خداوند سبحان مى‌فرمايد:

«... تَعالَوْا الى‌ كَلِمَةٍ سَواءٍ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ الَّا نَعْبُدَ الَّا اللَّهَ وَ لا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً وَ لا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً ارْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ»[3]

[بگو: اى اهل كتاب، بياييد از آن كلمه‌اى كه پذيرفته ما و شما است پيروى كنيم، آن كه جز خداى را نپرستيم و هيچ چيز را شريكِ او نسازيم و بعضى از ما بعضى ديگر را سواى خدا به پرستش نگيرد.]

عِبادَ اللَّه! اتَّقُوا اللَّه.

«... فَانَّ خَيْرَ الْزَّادِ التَّقْوى‌ ...»[4]

[... بهترين توشه‌ها، پرهيزكارى است ...]

بندگان خدا! تقوا پيشه كنيد.

تقوا يعنى انجام دادنِ واجبات و ترك كردنِ محرّمات و هر كس دستورهاى خداوند را انجام دهد و محرّمات را ترك كند، او متقى و با تقوا است.

تقوا چندين مرحله دارد. مرحله اولِ تقوا، اين است كه انسان همواره خداوند را در مقابلِ چشمانِ خود ببيند. از خدا بترسد. خدا ترس باشد. واجبات را انجام دهد و محرّمات را ترك كند.

انجام واجبات و ترك محرّمات، سختى‌ها و مشكلات دارد و خلاف ميلِ انسان است.

به عنوان مثال، ممكن است وضو گرفتن در هواى سرد و روزه گرفتن در روزهاى بلند و گرمِ تابستان، براى انسانْ سخت باشد.

فردى كه واجباتِ الهى را انجام داده و محرّمات را ترك كرده با تقوا است، مؤمن است. همچنين چون مرتكبِ گناهى نشده، عادل است؛ اما احتمال لغرشِ اين فرد همواره وجود دارد. ممكن است شيطان بر او غلبه كند، نفس او را وسوسه كند، هوس بر او غالب شود و پايش بلغزد.

برخى از افراد صالح و با تقوا توانسته‌اند

[1]- ر. ك: نهج البلاغه، ترجمه سيد جعفر شهيدى، خطبه 16، ص 17.

[2]- سوره توحيد( 112).

[3]- سوره آل عمران( 3)، آيه 64.

[4]- سوره بقره( 2)، آيه 194.