بن‌بست‌هايى مى‌شوند كه راه مناسبى براى حلّ آنها ندارند. اين نظام‌ها، گاه براى شكستن بن‌بست‌ها به استبداد و ديكتاتورى متوسل مى‌شوند.

راز اين مطلب، آن است كه در نظام‌هاى بشرى و غير خدايى، قوانين و مقررات، جامعه را اداره مى‌كنند. اين قوانين و مقررات، زاييده نيروى فكرِ انسان‌ها هستند. بنا بر اين توان و كمالِ آن قوانين، به اندازه كمالِ انسان‌ها است.

اما در نظام‌هاى خدايى، با كمال اهميت و توجهى كه به نيرو و رأى مردمْ داده مى‌شود، اساسِ نظام حكومتى بر ولايت است و ولايت از طرف خدا است. علتِ اين كه نظام‌هاى الهى به تنگنا برخورد نمى‌كنند همين است.

هر نظام اجتماعى، هر قدر هم كه پيشرفته و متكامل باشد، در برخورد با حوادث روزگار و پيشامدهاى اجتماعى، با مشكلات و مسائل و بحران‌هاى پيش‌بينى نشده‌اى روياروى مى‌شود كه قبلًا قانونى براى حلّ آن تصويب نكرده‌اند.

اين امر، ناشى از پيچيدگىِ اداره حكومت و روى دادنِ حوادثِ غير منتظره است.

همچنين برخى اوقات، مواردى پيش مى‌آيد كه اجراى قوانينِ تصويب شده، نتيجه مثبت نمى‌دهد. اگر بخواهند در اين گونه موارد هم قوانينى را كه قبلًا تصويب شده، اجرا كنند، مشكلات و گرفتارى‌هاى جديدى ايجاد مى‌شود.

بنا بر اين، نظام‌هاى غير خدايى در اين دو موردِ اخير، با بحرانْ روبرو مى‌شوند و به بن‌بست و تنگنا برخورد مى‌كنند.

حكومت‌هاى اسلامى، قانون اساسى، قانون عادى، مجلس، نظام و سيستم حكومتى را دارند. اما در موارد استثنايى كه يك حادثه ناگوار يا بن‌بست يا مشكلى پيش مى‌آيد كه در داخلِ آن سيستمِ حكومتى نمى‌توان آن را حل نمود، نظام اسلامى به بن‌بست برخورد نمى‌كند؛ زيرا در نظام‌هاى خدايى، اساسِ حكومت بر ولايت است. ولىّ فقيه در رأس نظام قرار گرفته و موازين الهى در دستِ اوست. او مى‌تواند با ولايت و درايت و موازينى كه در دست دارد، فوراً مشكل را حل كند و بن‌بست را بشكند.

به همين دليل، در حكومت‌ها و نظام‌هاى الهى، وجود بن‌بست و تنگنا اصلًا متصوَّر نيست. اين يك امتياز براى حكومت‌هاى الهى است؛ بلكه مى‌توان گفت: اين بالاترين امتيازى است كه حكومت‌هاى الهى دارند.

در نظام جمهورى اسلامى ايران، در عرضِ ده سالِ گذشته، بارها براى حلّ بحران‌ها، به اين روشْ عمل شد. در طول اين سال‌ها، با وجود تمامِ مشكلات مانند: فشارهاى ابرقدرت‌ها، جنگ تحميلى، و توطئه‌هاى دشمنان داخلى و خارجى، الحمد للّه نظام جمهورى اسلامى ايران با بهره‌گيرى از امتياز ولايت فقيه، همه مشكلات را حل كرد.

اكنون به فضل پروردگار، در آستانه دهمين سال پيروزى انقلاب، در ايام دهه فجر كه مهم‌ترين و زيباترين عيدِ ماست، قرار گرفته‌ايم.

در اين سال‌ها، به خوبى ديديم كه هر گاه با يك مشكل و بحرانِ بزرگ روبرو شديم، با يك دستور يا حكم يا فتوا و گاه با يك هشدار يا خطاب و عتابِ حضرت امام- الحمد للّه ربّ العالمين- مشكلات نظام جمهورى اسلامى ايران به بهترين شكل حل شد.

اين امتياز نظامِ ما سبب شده است كه دل‌ها را به سوى خود جذب كند.

كسانى كه در نظام‌هاى بشرىِ مختلف زندگى مى‌كنند، با ديدنِ آن مشكلات، بحران‌ها و تلخى‌ها به نظام اسلامى ايران علاقه‌مند شده‌اند.

با اينكه هنوز به حكومت ايران فرصت نداده‌اند كه نظامِ خود را به طور كامل پياده كند، دل‌ها به سوى آن‌