د- امام صادق عليه السلام: «آدميزاد براى ادامه حيات نيازمند خوردن غذاست، ولى وقتى غذا مى‌خوريد ثلث شكم خود را براى غذا، وثلث آن را براى نوشيدنى، و ثلث آن را براى نفس كشيدن بگذاريد؛ و خود را مانند خوك‌هايى كه براى سر بريدن پرورش مى‌دهند چاق نكنيد.»[1] گفته شده است كه هارون‌الرشيد طبيبى مسيحى داشت كه مهارت او در پزشكى معروف بود. روزى اين طبيب به يكى از دانشمندان اسلامى گفت: من در كتاب آسمانى شما چيزى از طب نمى‌يابم، در حالى كه دانش مفيد بر دو گونه است، علم اديان و علم ابدان، وى در پاسخش چنين گفت: خداوند همه دستورات پزشكى را در نصف آيه از كتابش چنين آورده است:

«كُلُوا وَاشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا»[2]

يعنى: بخوريد و بياشاميد ولى اسراف نكنيد؛ همچنين پيامبر ما طب را در اين دستور خويش خلاصه كرده است: «معده خانه همه بيمارى‌هاست، و پرهيز و امساك سرآمد همه داروهاست ...» طبيب مسيحى هنگامى كه اين سخنان را شنيد، گفت:

قرآن شما و پيامبرتان طبى براى جالينوس باقى نگذاشته است.[3] سعدى مى‌گويد: «عابدى را حكايت كنند كه شبى ده من طعام بخوردى و تا سحر ختمى‌[4] در نماز بكردى، صاحب‌دلى شنيد و گفت: اگر نيم نانى بخوردى و بخفتى بسيار ازين فاضل‌تر بودى.»[5]

[1]- همان، ص 240، حديث 5

[2]- سوره اعراف( 7): آيه 31

[3]- مجمع البيان، ج 2، ص 413

[4]- مراد ختم قرآن است؛ يعنى: از اول تا آخر قرآن را در نماز شبانه مى‌خواند

[5]- گلستان، باب دوم در اخلاق درويشان، ص 118، حكايت 21