در اين جا به شرح و بيان چند دستور از اين دستورات سودمند و با بركت مى‌پردازيم:

خمس‌

«خمس» به يك پنجم از درآمدها و استفاده‌هايى گفته مى‌شود كه انسان از راه‌هاى گوناگون به دست مى‌آورد كه بايد آن را به قصد قربت و نزديكى به پروردگار در جاهايى كه در شرع اسلام مشخص شده و در زير به آن اشاره مى‌گردد، به مصرف رساند.

مصرف خمس‌

خمس را بايد به دو قسمت مساوى زير تقسيم نمود: الف- يك قسمت به عنوان «سهم امام عليه السلام» كه در اين زمان بنابر احتياط واجب بايد به مجتهد جامع‌الشرايط سپرده شود يا با اجازه او در راه حفظ و تقويت اسلام مصرف گردد.

ب- قسمت ديگر «سهم سادات» است و بايد صرف سادات فقير يا ساداتى كه در سفر درمانده شده‌اند، گردد. به مصرف رساندن اين قسمت از خمس نيازمند اجازه و اذن مجتهد جامع‌الشرايط نيست ولى بهتر است اين كار با اجازه او باشد.

پاسخ يك اشكال: ممكن است برخى چنين پندارند كه اختصاص دادن نيمى از خمس به سادات و فرزندان پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم نوعى تبعيض‌

[1]- گلستان، باب هفتم در تأثير تربيت، ص 238، حكايت 11