شرکت وحشی در نبرد مسیلمه مطلبی است که خود او ادعا میکند، ولی ابن هشام میگوید: وحشی در پایان عمر بسان زاغ سیاهی بود که پیوسته بر اثر شرابخواری مورد تنفر مسلمانان بود و مرتب حد شراب بر او جاری میشد و بر اثر عملهای ناشایست، نامش را در دفتر ارتش خط کشیدند و عمر خطاب میگفت: قاتل حمزه نباید در سرای دیگر رستگار گردد. [1] 4. امّ عمارة: بیتردید، جهاد ابتدایی برای زنان در اسلام حرام است. از این رو هنگامی که نماینده زنان مدینه، به حضور پیامبر اکرم شرفیاب شد و درباره این محرومیت با پیامبر سخن گفت و اعتراض کرد که ما تمام کارهای شوهران را از نظر زندگی تأمین میکنیم و آنان با خاطر آرام در جهاد شرکت مینمایند، ولی ما جامعه زنان از این فیض بزرگ محرومیم. پیامبر از طریق وی به جامعه زنان مدینه پیام داد و فرمود: اگر چه روی یک سلسله علل فطری و اجتماعی، از این فیض بزرگ محروم شدهاید، شما میتوانید با قیام به وظایف شوهرداری فیض جهاد را درک کنید. آنگاه این جمله تاریخی را فرمود: و إنّ حسن التّبعل یعدل ذلک کله؛ قیام به وظایف شوهرداری به وجه صحیح با جهاد «فی سبیل اللّه» برابری میکند. ولی گاهی برخی از بانوان تجربه دیده، برای کمک به جنگآوران اسلام، همراه آنان از مدینه بیرون میآمدند و با سیراب کردن تشنگان، و شستن لباسهای سربازان و پانسمان کردن زخم مجروحان به پیروزی مسلمانان کمک میکردند. امّ عمارة که نام وی «نسیبه» است، میگوید: من برای رسانیدن آب به سربازان اسلام در «احد» شرکت کردم، تا آنجا که دیدم نسیم فتح به جانب مسلمانان وزید. اما چیزی نگذشت که یک مرتبه ورق برگشت. مسلمانان شکست خورده پا به فرار گذاشتند. جان پیامبر در معرض خطر قرار گرفت، وظیفه خود دیدم تا سر حدّ مرگ، از [1]. سیره ابن هشام، ج 2، ص 69- 72.