تحصیل می نموده اند. و چنان که از طرایق الحقایق (98:3) بر می آید ارادت خدمت سید قطب الدین نیریزی داشته، و از طرف ایشان مأذون در ارشاد و دستگیری بوده، و پس از مرگ او قطبیّت یافته، و پس از مرگ وی مقام قطبیّت یافته به سید صدرالدین دزفولی رسیده است.

وفاتش دو ساعت مانده به ظهر روز جمعه نهم محرّم الحرام سال 198 روی داده است، [1] و آنچه در روضات و دیگر مواضع 1197 نوشته تسامح در تاریخ است که 9 روز را به حساب نیاورده اند.

ماده تاریخ وفاتش را آقا محمّد کاظم واله گوید:

کرد واله از پی تاریخ او بیتی رقم *** تا بود هر مصرعی بر سال فوتش رهنمون

قبله ارباب علم آقا محمّد شد ز دهر *** برگزیده عارفی هعالم شد از دنیای دون

در شرح حال او مطالب قابل توجهی نوشته اند، از توجّه سلاطین و بزرگان به او، بی اعتنایی وی به آنها، و قناعت و زهد او، و اعاشه ایشان در مدت شش ماه قحطی به زردک خام یا پخته، با کمال شعف و بدون کراهت، و سرپرستی او از حاجی کلباسی بنا به وصایت پدر او، و واجب دانستن نماز جمعه و اقامه آن در قریه رنان، و دانستن کیمیا و غیره که طالبین باید به مدارک اشاره شده رجوع کنند. [2]