و از طرف مادر، صبیه زاده نوّاب میرزا رفیع صدر است. فاضل و ادیب و شاعر بوده، متصدی موقوفات آذربایجان شده، معزول گردیده. [1]

به نرمی سنگ را با شیشه الفت می توان دادن *** در آن ساعت که پای سازگاری در میان باشد

فرزند ملاّ محمّد رفیع گیلانی. عالم فاضل حکیم فیلسوف فقیه زاهد متشرّع جامع عابد متّقی. در اعیان الشیعه نقل از تجربه الاحرار پس از مدح و ستایش بلیغی از او و مجلس درسش فرماید: در سال 1196 به خدمتش رسیدم؛

لقد کنت فی الاخبار اسمع فضله *** حدیثاً کنشر المسک اذ یتضوّع

فلمّاس تلاقینا رأیت محاسناً ^^^ من الفضل اضعاف الذی کنت اسمع [2]

در سالس 1198 وفات یافته، با تشییع عظیم، جنازه به تخت فولاد منتقل، و جنب پدر مدفون گردید.

مرحوم آقا محمّد در اصفهان متولد، و در خدمت میرزا محمّد تقی الماسی و ملاّ اسماعیل خواجوئی و جمعی دیگر تلمذ نموده، و خود درس حکمت و تفسیر می فرموده، [3] و عدّه ای کثیر در خدمت او