وی را تألیفات و تصنیفاتی است، از آن جمله است: 1- حواشی بر کتب حکمت 2- رساله در سیر و سلوک به فارسی به صورت نامه برای یکی از شاگردانش [1] 3- رساله در سیر و سلوک، در جواب محقق قمی 4- منتخب تفسیر نیشابوری؛ و غیره.

پدرش: آقا محمّد رفیع نیز عالم و فاضل و محقق زاهد صالح بوده، و ظاهراً از گیلان به اصفهان مهاجرت کرده، و در محله بید آباد سکونت نموده، و هم در این شهر وفات یافته، [2] در قسمت شرقی تکیه خوانساری ها مدفون گردید، و اکنون بر قبر او [و فرزندش] اطاقی ساخته اند.

اولاد و اعقاب پسری و دختری او تاکنون در اصفهان ساکن، و بدین انتساب مشهورند.

فرزند حاج محمّد زمان بن حسین بن محمّد رضا بن حسام الدین.

عالم فاضل محقق، [3] از اعاظم مشایخ اجازه، و از اساتید حکمت به