رسائل عدیده در مسائل مختلفه نوشته و قائل به وجوب عینی نماز جمعه بوده و در مسجد مرقوم، آن را اقامه می فرموده.

در اوایل سال 1032 در اصفهان وفات یافته.

فرزندش: شیخ جعفر نیز عالم و فاضل و ساکن اصفهان بود.

جدّش: شیخ ابراهیم به «ابن مفلح» شهرت داشته، و عموم خاندانمش از علمای دین و رؤسای مسلمین بوده اندا.

فرزند اسماعیل بیک سامی. [1] در مردمی و تقوا [2] و عبادت، یگانه بوده، بر گفتن تاریخ اقتداری کامل داشته، به ترکی و فارسی غزل خوب می گفته. دیوانش قریب چهار هزار بیت است.

از اوست:

رخش از نور ایمان آفریدند *** خطش از جوهر جان آفریدند

به عالم نام رعنایی علم شد *** چو آن سرو خرامان آفریدند

فرزند سیّد محمّد شفیع بهبهانی ابرقویی طباطبایی.

عالم فاضل زاهد، در حدود سال 1285 در ابرقو متولد شده، در اصفهان خدمت میرزا بدیع درب امامی، و حاج شیخ محمّد علی