قدوه مستعدّان روزگار، خطّ نسخ و شکسته را خوب می نوشته، [1] شعر را به حلاوت می گفته. چندین سال قبل از تألیف تذکره حزین به کهولت وفات یافته. از اشعار اوست:

عجز من و غرور تو شد آشنا به هم *** رسم نوی است الفت شاه و گدا به هم

فرزند میر محمّد مهدی، مانند عموم خاندان خود عالم و فاضل بوده، و در 1151 وفات یافته، در قبرستان آب بخشان مدفون شده است. [2]

سید عبدالوهّاب معین الاطبّاء اردستانی

از پزشکان معروف، و به حذاقت مشهور بود. در 1356 وفات یافته، نزدیک فاضلان در تخت فولاد مدفون گردید. [3]

عالم زاهد، از شاگردان آقا سید محمّد باقر درچه ای و حاج سید مهدی نحوی بوده، در 10 رجب 1338 وفات یافته، در جنب قبر استاد خود جهانگیر خان مدفون شد.