نام کتاب : دانشمندان و بزرگان اصفهان نویسنده : مصلح الدین مهدوی جلد : 2 صفحه : 806
سیّد عبدالوهّاب اصفهانی
فرزند سید احمد، عالم فاضل جلیل. پدرش از اهل علم و صلاح بوده، و برادرش سید محمّد صادق در قریه دولت آباد ساکن، و به ترویج دین مشغول بوده، و در سال 1345 وفات یافته.
پس از آن صاحب عنوان بنا به تقاضای اهل محل بدانجا رفته، و به ارشاد و هدایت مردم پرداخته، [1] در 1374 وفات یافته، در مقبره امام زاداه نرمی مدفون گردید، و تألیفاتی دارد.
سیّد عبدالوهّاب شهشهانی
فرزند محمّد امین حسینی فاضل ادیب، مؤلف کتاب «بحر الجواهر» در سیاق که مکرّر به چاپ رسیده، و مؤلف آن تا سال 1253 زنده بوده است.
عبدالوهّاب گلشن ایران پور
فرزند حاج محمّد حسین بن حاج محمّد علی اردکانی.
شاعر ادیب فاضل، در 1296 اردکان متولد گردید، و در اصفهان نشو و نما کرده، [2] و هم در این شهر تحصیلات خویش را نزد اساتید به پایان رسانیده، مخصوصاً خطّ را نزد میرزا عبدالرحیم افسر مشق نموده.
[1] نقباء البشر: 1245.
[2] رجال اصفهان: 100، سخنوران نامی معاصر ایران 3064:5، شعرای معاصر اصفهان: 402، تاریخ جراید و مجلات ایران 66:1.
نام کتاب : دانشمندان و بزرگان اصفهان نویسنده : مصلح الدین مهدوی جلد : 2 صفحه : 806