فرزند محمّد هادی. عالم فاضل، و ادیب زاهد شاعر متخلّص به «محزون»، از احفاد شاه عباس ثانی صفوی بوده، [1] در 1171 وفات یافته، قبرش در قبرستان آب بخشان بوده است.

^ سید عبدالله بن یحیی حسینی کربلایی اصفهانی، عالم فاضل، و ادیب و شاعر بوده، در 1126 وفات یافته، [2] در تخت فولاد نزدیک مسجد مصلّی مدفون شده است. [قبلاً ذکر شد.]

فرزند محمّد حسن کاظمینی، معروف به عباس آبادی. عالم فاضل، از شاگردان شیخ احمد احسائی و پیروان او بوده، [3] و در کتب خویش طعن زیاد به مخالففین شیخیّه دارد.

کتب زیر از آثار اوست:

1- الحجّه البالغه 2- رساله در حجّیّت مظنّه (عنوان هفتم کتاب الحجه البالغه است) 3- رساله در بداء، در 1277 تألیف شده 4- نجاه الدارین (عنوان پنجم الحجه البالغه است).

وفاتش پس از ا1277 می باشد.