نام کتاب : دانشمندان و بزرگان اصفهان نویسنده : مصلح الدین مهدوی جلد : 2 صفحه : 785
شیخ عبدالعلی اصفهانی
عالم فاضل جلیل، اوائل عمر، زمان میرزای قمی را درک نموده، در نجف خدمت صاحب جواهر رسیده، و ظاهراً تا اواخر قرن سیزدهم، و شاید اوایل قرن 14 حیات داشته و در نجف می زیسته است. [1]
حاج میرزا عبدالعلی مرندی
ابن احمد، سید جلیل، عالم فاضل زاهد، از شاگردان آقا سیّد محمّد باقر درچه ای و آقا شیخ مرتضی ریزی بوده، و در 1354 وفات یافته، در بقعه تکیه مروم ریزی مدفون گردید.
[1] به نوشته مرحوم آیه الله شیخ محمّد امامی خوانساری وی از احفاد آقا محمّد بید آبادی، و شاگرد شیخ انصاری بوده، و مرحوم آیه الله سید ابو تراب خوانساری که از او نقل حدیث می کند، درباره او می گوید: انه کان جامعاً للمعقول و المنقول، و مصرّحاً باجتهاده استاد الکل الشیخ مرتضی الانصاری. ر.ک: دانشمندان خوانسار: 398. در احسن الودیعه (17:2) ضمن بیان مشایخ سید ابوتراب خوانساری آمده: اولهم: العالم الفاضل المحقق، و الفقیه الوجیه المدقق، الحبر الماهر العلی، مولینا الشیخ عبدالعلی الاصفهانی منشأ، و النجفی مسکناً و مدفنا، و کان هذا الشیخ (ره) من اکابر علماء زمانه، و افاضل فقهاء اوانه، زاهداً عابداً صاحب مقامات و کشف و کرامات. کانت له مؤلفات جیّده تلفت بفقده... و لم اقف علی تاریخ ولاده شیخنا هذا و لات وفاته تفصیلاً الاّ انّ المظنون انّه توفّی فی حدود سنه 1300 ه_، و کان سیدنا الاستاد صاحب عنوان متی یذکره یثنی علیه و یعظّمه.
نام کتاب : دانشمندان و بزرگان اصفهان نویسنده : مصلح الدین مهدوی جلد : 2 صفحه : 785