شیخ نور الدین عبدالصمد بن علی اصفهانی نطنزی، از مشایخ و اقطاب صوفیّه است.

از شیخ نجیب الدین علی بزغش خرقه پوشیده، و شیخ کمال الدین عبدالرزّاق کاشی متوفای سوم محرم 736 از او خرقه پوشیاده است.

شیخ نورالدین در نطنز ساکن بوده و خانقاه داشته، و آنجا در سال 699 وفات یافته، مقبره او از آثار باستانی به شمار می رود، و کتیبه سر در خانقاه مورخ به سال 725 (705) می باشد.

ابن علی رضا حسینی لنجانی، از شاگردان میرزای قمی، و سید محمّد مجاهد کربلایی، و آقا سید علی طباطبائی صاحب ریاض [1] بوده، و خود عالمی جلیل، و فقیهی بارع بوده. کتب زیر از اوست:

1- تحفه الاصحاب، رساله عملیّه به صورت سؤال و جواب،س و در آن از فتاوای میرزای قمی و آقا سید علی استاد خود نقل نموده.

2- ضیاء اللامع در شرح مختصر الشرایع. [2]

پس از سال 1231 [در هندوستان] وفات یافته است.