سهم او را منظور ميكنيم و او را از ارث بردن طبقه بعدى حاجب قرار ميدهيم، و يكبار ديگر آن يكى را زنده فرض ميكنيم و ارثيهاش را منظور ميكنيم.

(مسأله 3890) اگر زن و شوهر با غرق شدن يا زير آوار ماندن جان بسپارند، اگر فرضاً مرد 400 دينار و وزن 4000 درهم داشته باشند، و فرزند هم نداشته باشند، سهم زن به هنگام مرگ شوهر يكصد دينار و سهم شوهر به هنگام مرگ همسرش 2000 درهم بود، از تركه آن دو زوج، 300 دينار و 2000 درهم به ورثه شوهر، 100 دينار و 2000 درهم به ورثه زوجه داده ميشود.

(مسأله 3891) اگر افراد خويشاوند در سانحه ديگرى، غير از غرق شدن و زير آوار ماندن جان بسپارند، اگر معلوم باشد كه كداميك زودتر و كداميك ديرتر جان سپرده، فرد بعدى از قبلى ارث ميبرد. و اگر معلوم باشد كه همزمان جان سپردهاند، هيچكدام از ديگرى ارث نمى برد، و اگر معلوم نباشد، پس اگر تاريخ مرگ يكى معلوم باشد، آن كسى كه تاريخ مرگش مجهول است از آن ديگرى ارث ميبرد، ولى اگر هر دو مجهول باشد، هيچكدام از ديگرى ارث نمى برد.

(مسأله 3892) بر اساس آنچه گفته شد، اگر مثلًا پدر و پسرى در يك سانحه رانندگى جان بسپارند، اگر بدانيم كه پسر دقيقاً به هنگام زوال جان سپرده، ولى تاريخ مرگ پدر معلوم نباشد، پدر از پسر ارث ميبرد، ولى اگر تاريخ مرگ هيچكدام معلوم نباشد، از يكديگر ارث نمى برند.

(مسأله 3893) اگر ميدانيم كه همزمان جان نسپردهاند، ولى تاريخ هيچ كدام را نميدانيم، بهتر آنست كه ورثه آنها با يكديگر مصالحه كنند، اگرچه با قرعه كشيدن تعيين كنند كه به كداميك از آنها از ديگرى ارث داده شود.