بودنش نباشد، اگر جستجو كنند به مدّت چهار سال انتظار ميكشند، اگر تا چهار سال خبرى به دست نيايد، ميتوانند اموالش را در ميان ورثهاش تقسيم نمايند. و اگر جستجو نكنند، اگرچه به اين سبب كه امكان جستجو نباشد، به مدّت 10 سال انتظار ميكشند، و بعد از 10 سال اموالش را تقسيم ميكنند.

(مسأله 3887) اگر در مدّت چهار سال يا 10 سالى كه انتظار او را ميكشند، يكى از خويشاوندانش بميرد، او را زنده فرض ميكنند و حكم ميكنند كه از او ارث ميبرد، ولى پس از سپرى شدن مدّت ياد شده حكم به ارث بردنش نمى شود.

(مسأله 3888) انتظار چهار ساله يا ده ساله در جائى است كه او مكلّف به نفقه نباشد، پس اگر كودكان خردسال نيازمندى داشته باشد، پيش از سپرى شدن آن مدّت نيز ميتوانند از مال او بردارند و هزينه كودكانش را تأمين كنند.

(مسأله 3889) اگر عدّهاى در آب غرق شوند يا در زير آوار بمانند، و با يكديگر رشته خويشاوندى داشته باشند، از نظر ارث بردن سه صورت دارند:

1) اگر معلوم باشد كه كداميك زودتر و كداميك ديرتر مرده است، آنكه دير مرده از فرد قبلى ارث ميبرد، ولى آنكه زودتر مرده از فرد بعدى ارث نمى برد.

2) اگر معلوم باشد كه همزمان جان سپردهاند، هيچكدام از ديگرى ارث نمى برند.

3) اگر معلوم نباشد، هر يكى از ديگرى ارث ميبرد، به اين معنى كه يكى از آنها را به هنگام مرگ ديگرى زنده فرض ميكنيم، از ارثيه ديگرى‌