نمى كند، در برابر زمامداران تسليم نمى شود، براى خشنودى مردم گام برنميدارد، براى به دست آوردن جاه و مقام به نوگرائى و آسانگيرى روى نميآورد، و براى ترس از خدا، از هر گونه شهرت طلبى و جاه طلبى پرهيز ميكند.

به همين دليل است كه مؤمنان به همه علماى ربّانى به ويژه به مراجع تقليد خود، احترام خاصّى قائل هستند و آنها را شايسته هرگونه تجليل و تقديس ميدانند.

براى شيعيان همين افتخار بس كه علماى آنها در طول تاريخ مرزبان احكام دين و پاسدار حريم مذهب بودند و همواره با سخت كوشى بى نظير احكام شرع را از سرچشمه آن به دست ميآوردند. و در برابر حوادث دوران، تيرگيهاى زمان، فتنه هاى فتنه گران و جنايتهاى ستمگران، با قامتى استوار و پايمردى بى نظير ايستادند.

همه اينها مرهون عالمان با اخلاص و پشتكارى مردمان با ايمان ميباشد، كه نه عالمان در راه حق از نثار جان دريغ ورزيدند و نه مردمان فريب بدعتگذاران را خوردند.

اين مردم با ايمان بودند كه دين خود را از پارسايان آموختند و دست رد بر سينه نامحرمان و نااهلان زدند، و از لاف زنان بى تقوا، كه از امانت و درايت به دور، و در راه ظلالت و هلاكت گم گشته و حيرانند، پيروى نكردند.

اينها همواره تعاليم رهايى بخش پيشوايان دين از اهل بيت پيامبر (صلى الله عليه وآله) را آويزه گوش خود قرار دادهاند، كه مطابق قرآن، سنّت پيامبر و عقل سليم ميباشد.